طلاق – طلاق دادگاهى

آیات عظام امام، بهجت، تبریزى و سیستانى: اگر به فرض هم احراز شود که ادامه زندگى با شوهر یاد شده، با عسر و حرج فراوان همراه است، باز براى حاکم شرع ولایت بر طلاق ایجاد نمى کند، بلکه اختیار طلاق با شوهر است.[1]
آیات عظام خامنه اى، صافى، فاضل، مکارم، نورى و وحید: اگر احراز شود که ادامه زندگى با شوهر یاد شده، با عسر و حرج فراوان همراه است و او نیز از طلاق زن امتناع مى ورزد (هر چند با اجبار او به طلاق)، حاکم شرع یا نماینده اش مى تواند طلاق بدهد؛ ولى صرف عدم تمایل به زندگى و ناسازگارى با شوهر از موارد عسر و حرج نیست.[2]
پاورقی:

1- تبریزى، استفتائات، س 1704 و صراط النجاه، ج 2، س 1215؛ امام، استفتاءات، ج 3، احکام طلاق، س 23 و 43؛ سیستانى، سایت، طلاق و دفتر: بهجت.

2- فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1586 ؛ صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1449 و 1450؛ مکارم، استفتاءات، ج 1، س 932 ؛ خامنه اى، استفتاء، س 888 ؛ نورى، استفتاءات، ج 2، س 695.