مرحوم علامه طهراني نقل مي كنند كه در زماني كه توفيق نصيب شهيد مطهري شد كه به فيض ديدار مرحوم آسد هاشم حداد نائل شود، آسد هاشم از شهيد مطهري پرسيد كه موقع نماز به چه چيز توجه مي كني؟
شهيد مطهري پاسخ مي دهد كه به معناي آيات و اذكاري كه مي گويم توجه مي كنم. مرحوم سيد در پاسخ مي گويد پس چه وقت به خدا توجه مي كني؟
با گفتن اين كلام، شهيد مطهري تا ساعت ها گريه مي كرد و نمي توانست آرام بگيرد و بعد از گذشتن چندين ساعت ما به كنارش رفتيم و با او صحبت كرديم و كم كم آرام گرفت.
بهره انسان از نماز به قدر خضوع و خشوعي است كه در مقابل حق تعالي از خود نشان مي دهد. اين خشوع هم بايستي ظاهري باشد و هم باطني
براي رسيدن به خشوع ، اعمالي بايد انجام گيرد.
1- هنگام وضو گرفتن با آرامش وضو بگيرد و دعاهاي وضو را بخوانيد.
2- قبل از نماز مقداري در سجاده نشسته تا بدن آرام گيرد.
3- وقتي در سجاده نشسته دو عمل مفيد است. ذكر و فكر. اذكاري كه باعث رفع اوهام (مربوط به عقل) و رفع وسوسه (مربوط به قلب) مي شود مثل ذكر يا الله و ذكر لا اله الا الله مفيد است. و همچنين تفكر و تامل در سوره حمد قبل از اين كه شروع به نماز كند. «الحمدلله رب العالمين (توحيد) مالك يوم الدين (معاد) . اهدنا الصراط المستقيم صراط الذين انعمت … (مسئله راهنما و نبوت). همچنين تفكر در احاديثي كه فلسفه نماز را ذكر كردند مفيد است.
4- در هنگام نماز در حال ايستاده نظر به مهر خود كند تا از چرخيدن چشم جلوگيري شود. دست را روي ران پا بگذاريد . اين حالت بهترين حالت جهت يافتن آرامش است.
5- رعايت ادب در اداء الفاظ نماز كه شامل آهسته خواندن نماز و با تمانينه ..
6- مراحل قبلي همه مربوط به خضوع ظاهري بود اما مرحله ششم مربوط به خضوع باطني است و آن بدين نحو است كه فكر را رام كند و هر لحظه متوجه باشد كه در مقابل حضرت حق ايستاده است. هر بار كه ذهن جولان كرده دومرتبه او را به سمت حق توجه بدهيم تا به مرور عنان ذهن در دست گرفته شود.
منبع:http://oshagholhosein.ir/
ارسال توسط کاربر محترم سایت : mparsa