هر حکمت آموزندهای که با سنجش تفکر و اندیشه آدمی، روزنهای به سوی کمال باشد، مورد تأیید دین نیز خواهد بود؛ چنانچه امام علی(ع) نیز فرمودهاند: «حکمت را از کسى که آنرا برای تو میآورد، بگیر و به آنچه گفته است، بنگر و به [شخصیت] گوینده نگاه نکن»؛[1] اما روشن است که نباید ما هر نکته اخلاقی و زیبا را بدون تحقیق و توجه کافی، به کلام معصومین و بزرگان دین خود منتسب کنیم؛ از اینرو باید هر سخن در جایگاه حقیقی خود و منبع اصلی آن مورد بررسی قرار گیرد.[2]
حکمتی هم که در سوال مطرح شده است، به این شکل و با این کلمات در هیچ یک از روایات معصومین نیامده است؛ اما مشابه برخی از قسمتهای آن در کلام حضرت علی(ع) آمده است. به عنوان نمونه: « کسى چیزى را در دل پنهان نکند جز آنکه در لغزشهاى زبان و رنگ رخسارش، آشکار خواهد گشت».[3]
بنابر تحقیق انجام شده، حکمتی که در سوال آمده است برگردان یک عبارت به زبان انگلیسی میباشد که در بین اندیشمندان غربی رواج یافته است:
حکمتی هم که در سوال مطرح شده است، به این شکل و با این کلمات در هیچ یک از روایات معصومین نیامده است؛ اما مشابه برخی از قسمتهای آن در کلام حضرت علی(ع) آمده است. به عنوان نمونه: « کسى چیزى را در دل پنهان نکند جز آنکه در لغزشهاى زبان و رنگ رخسارش، آشکار خواهد گشت».[3]
بنابر تحقیق انجام شده، حکمتی که در سوال آمده است برگردان یک عبارت به زبان انگلیسی میباشد که در بین اندیشمندان غربی رواج یافته است:
Watch your thoughts, they become words;
watch your words, they become actions;
watch your actions, they become habits;
watch your habits, they become character;
watch your character, for it becomes your destiny.
watch your words, they become actions;
watch your actions, they become habits;
watch your habits, they become character;
watch your character, for it becomes your destiny.
در حقیقت پنج کلمه Word, Action, Thought, Character, Habit که به ترتیب به معنای «گفتار، کردار، افکار، شخصیت و عادات» میباشند، اگر اولین حرف هر از یک از این کلمات را در کنار یکدیگر قرار دهیم، کلمه WATCH به معنای «ببین و مراقب باش» را تشکیل میدهند.[4]
از این کلمات بسیار در جملات حکمت آموز و در عبارتهای مختلف استفاده شده است؛ از اینرو منبع دقیقی برای عبارت فوق وجود ندارد، در برخی نوشتهها متعلق به «رالف والدو امرسون» نویسنده و فیلسوف آمریکایی دانسته شده، برخی منتسب به «فرانک اوتلا» و برخی دیگر آنرا برای گاندی دانستهاند؛ تا آنجا که در بسیاری از نوشتهها این جمله را حتی به بودا و یا لائوتسه بنیانگذار آیین تائو در 2500 سال قبل نیز نسبت دادهاند.
برای تحقیق بیشتر در مورد این جملات میتوانید به لینک زیر رجوع نمائید:
[1] . لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، محقق و مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 241، دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1376ش.
[2] . برای فهم دقیق این موضوع ر.ک به نمایه معیار پذیرش سخن درست از نادرست کد سایت 39561
[3] . «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِه»؛ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص472، حکمت26، قم، چاپ اول، 1414 ق.
[4] . البته کلماتی مانند Way, Heart, companion,… نیز عنوان شده است.