کلمۀ “ریبه” از “ریب” به معنای شک گرفته شده، و در اصطلاح فقها نگاه با ریبه، به نگاهی گفته می شود که خصوصیت نگاه کننده و نگاه شده مجموعاً طورى است که خطرناک است و ترس است که لغزشى به دنبال نگاه کردن به وجود آید. در این مسئله فرقی بین زنان محرم و نا محرم وجود ندارد، گرچه غیر از مواضع خاص، به بعضی از قسمت های بدن محارم؛ مثل مو و بدن آنان می شود نظر کرد، اما همین نظر کردن هم اگر همراه با شهوت و لذت باشد جائز نیست؛ به همین جهت در آموزه های دینی در ارتباط های خانوادگی – غیر از زن و شوهر – آمده است که پدر و مادر و خواهران و برادران از پوشش و آرایشی که سبب تحریک و بیداری مسائل جنسی برای دیگر اعضای خانواده می شود پرهیز نمایند.