نخست باید به این نکته مهم توجه کرد که مقام عدالت و مقام عصمت با یکدیگر متفاوتند؛ «عصمت» به معنای منزه بودن و دور بودن از گناه و خطاست. ولی عدالت به معنای اصرار نداشتن بر گناه صغیره و اجتناب از گناه کبیره است. بنابراین اهل سنت که معتقد به عدالت صحابه هستند، به معنای منزه بودن آنها از گناه نیست؛ بلکه به معنای این است که آنان دارای مقامی هستند که رد و طعن آنها شایسته نیست و اگر خطایی انجام داده اند بر اساس اجتهاد خودشان بوده و ضرری به عدالت آنها نمی زند.
و درباره عصمت پیامبر(ص) آنها معتقدند پیامبر(ص) در ابلاغ وحی معصوم بوده اگر چه در امور شخصی احتمال خطا دارد اما عدالت پیامبر(ص) را به طور یقینی قبول دارند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
سبحانی، جعفر، ملل و النحل، ج 1، ص 191-195.
مصباح یزدی، محمد تقی، راهنما شناسی، فصل دوم، ص 117-186.
جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، ج 6 و 7.
و درباره عصمت پیامبر(ص) آنها معتقدند پیامبر(ص) در ابلاغ وحی معصوم بوده اگر چه در امور شخصی احتمال خطا دارد اما عدالت پیامبر(ص) را به طور یقینی قبول دارند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
سبحانی، جعفر، ملل و النحل، ج 1، ص 191-195.
مصباح یزدی، محمد تقی، راهنما شناسی، فصل دوم، ص 117-186.
جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، ج 6 و 7.