قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در مورد آراء، افکار و عقاید محی الدین عربی اختلاف زیادی میان اندیشمندان اسلامی وجود دارد برخی او را ستوده اند و دارای مقام بزرگی دانسته اند و در مقابل برخی او را دارای مذهب باطل و منحرف دانسته اند و مورد مذمت قرار داده اند. که بررسی دیدگاههای مختلف در مورد شخصیت ایشان مجال گسترده ای را می طلبد ما در این جا به کلامی از شهید مطهری(ره) در خصوص شخصیت و جایگاه علمی وی بسنده می کنیم. شهید مطهری در مورد ایشان می فرمایند: «محی الدین که احیانا با نام ابن عربی نیز خوانده می شود، مسلما از بزرگترین عرفای اسلام است، نه پیش از او و نه بعد از او کسی به پایه او نرسیده است به همین جهت او را «شیخ اکبر» لقب داده اند. عرفان اسلامی از بدو ظهور، قرن به قرن تکامل یافت در هر قرنی عرفای بزرگی ظهور کردند و به عرفان تکامل بخشیدند و بر سرمایه اش افزودند این تکامل تدریجی بود ولی در قرن 7 به دست محی الدین عربی جهش پیدا کرد و به نهایت کمال خود رسید.
محی الدین عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد که سابقه نداشت بخش دوم عرفان یعنی بخش علمی و نظری و فلسفی آن به وسیله محی الدین پایه گذاری شد. عرفای بعد از او عموما زیره خوار سفر او هستند محی الدین علاوه بر این که عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد یکی از اعاجیب روزگار است انسانی است شگفت و به همین دلیل اظهار عقیده های متضادی درباره اش شده است. برخی او را ولی کامل، قطب الاقطاب می خوانند و بعضی دیگر تا حد کفر تنزلش می دهند. گاهی محیت الدین و گاهی ماحی الدین اش می خوانند. صدرالمتالهین فیلسوف بزرگ و نابغه عظیم اسلامی نهایت احترام را برای او قائل است. محی الدین در دیده او از بوعلی سینا و فارابی بسی عظیم تر است. محی الدین بیش از 200 کتاب تالیف کرده است مهمترین کتاب های او یکی فتوحات مکیه است که کتابی است بسیار بزرگ و در حقیقت یک دائره المعارف عرفانی است دیگر کتاب فصوص الحکم است که گر چه کوچک است ولی دقیق ترین و عمیق ترین متن عرفانی است شروح زیاد بر آن نوشته شده است در هر عصری شاید دو سه نفر بیشتر پیدا نشده باشند که قادر به فهم این متن عمیق باشند». (مطهری، مرتضی، آشنائی با علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، 1374، ج 2، ص 131 و 132)
– احیاگر عرفان، پژوهشی در زندگی، مذهب شیخ اکبر محی الدین ابن عربی، محمد بدیعی، تهران: پازینه 1384
– محی الدین عربی، چهره برجسته عرفان اسلامی، محسن جهانگیری
– عرفان و تصوف، داود الهامی، قم: مکتب اسلام، 1374، ص 353-396.
محی الدین عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد که سابقه نداشت بخش دوم عرفان یعنی بخش علمی و نظری و فلسفی آن به وسیله محی الدین پایه گذاری شد. عرفای بعد از او عموما زیره خوار سفر او هستند محی الدین علاوه بر این که عرفان را وارد مرحله جدیدی کرد یکی از اعاجیب روزگار است انسانی است شگفت و به همین دلیل اظهار عقیده های متضادی درباره اش شده است. برخی او را ولی کامل، قطب الاقطاب می خوانند و بعضی دیگر تا حد کفر تنزلش می دهند. گاهی محیت الدین و گاهی ماحی الدین اش می خوانند. صدرالمتالهین فیلسوف بزرگ و نابغه عظیم اسلامی نهایت احترام را برای او قائل است. محی الدین در دیده او از بوعلی سینا و فارابی بسی عظیم تر است. محی الدین بیش از 200 کتاب تالیف کرده است مهمترین کتاب های او یکی فتوحات مکیه است که کتابی است بسیار بزرگ و در حقیقت یک دائره المعارف عرفانی است دیگر کتاب فصوص الحکم است که گر چه کوچک است ولی دقیق ترین و عمیق ترین متن عرفانی است شروح زیاد بر آن نوشته شده است در هر عصری شاید دو سه نفر بیشتر پیدا نشده باشند که قادر به فهم این متن عمیق باشند». (مطهری، مرتضی، آشنائی با علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، 1374، ج 2، ص 131 و 132)
– احیاگر عرفان، پژوهشی در زندگی، مذهب شیخ اکبر محی الدین ابن عربی، محمد بدیعی، تهران: پازینه 1384
– محی الدین عربی، چهره برجسته عرفان اسلامی، محسن جهانگیری
– عرفان و تصوف، داود الهامی، قم: مکتب اسلام، 1374، ص 353-396.