یکی از ارزش های اخلاقی که در اسلام بسیار مورد توجه قرار گرفته، ارزش عفاف است. دین اسلام به چند موضوع اهمیت ویژه ای قائل شده و برای کسانی که نافرمانی کنند مجازات سخت و شدیدی قرار داده. در اینجا به چند نمونه از آنها اشاره می شود:

1- «حفظ دین» و برای کسانی که از دین خارج شوند و یا منکر ضروری دین شوند حکم اعدام را مقرر فرموده

2- «حفظ عقل» و برای کسانی که با خوردن شراب به عقل خود ضربه می زنند حد خاصی را قرار داده است.

3- «حفظ مال» و برای کسانی که با دزدی، حرمت مال دیگران را از بین می برند حد سرقت را قرار داده.

4- «حفظ عفاف» و برای کسانی که با زنا و فحشا می خواهند این حریم را بشکنند حد زنا را قرار داده است.

به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خبر رسید که در مدینه دو نفر با نام های «هبت» و «ماتع» که از افراد هرزه هستند نزد مردان نشسته، از اوصاف زنان و لباس های آنان حرف می زنند و با سخنان شهوت انگیز، هوس های آلوده را تحریک کرده، به حریم عفاف تجاوز می کنند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آنان را احضار کرد و از مدینه به محلی به نام «العوایا» تبعید نمود. آنها فقط روزهای جمعه برای خرید غذا و لوازم ضروری به مدینه می آمدند و سپس به تبعیدگاهشان باز می گشتند.[1]

عفاف در روایات، جایگاه خاصی دارد که به چند نمونه از سخنان نورانی حضرت علی علیه السلام اشاره می شود:

أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الْعَفَاف[2] بهترین عبادت، پاکدامنی است.

الْعِفَّةُ رَأْسُ کلِّ خَیر[3] عفت ریشه و اساس تمام خوبی هاست.

مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکادَ الْعَفِیفُ أَنْ یکونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکة[4] مجاهد شهید در راه خدا اجرش بیشتر از کسی نیست که قدرت بر گناه دارد اما خویشتنداری می کند، چنین شخصی نزدیک است فرشته ای از فرشتگان خدا باشد.

امام علی علیه السلام فرمود:
حَلُّوا أَنْفُسَکمْ بِالْعَفَاف[5] روح و روانتان را به وسیله عفاف بیارایید.

عبدالله بن سنان گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم که ملائکه بالاترند یا انسان؟

حضرت فرمود: از جدم علی علیه السلام به خاطر دارم که فرمود:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ رَکبَ فِی الْمَلَائِکةِ عَقْلًا بِلَا شَهْوَةٍ وَ رَکبَ فِی الْبَهَائِمِ شَهْوَةً بِلَا عَقْلٍ وَ رَکبَ فِی بَنِی آدَمَ کلْتَیهِمَا فَمَنْ غَلَبَ عَقْلُهُ شَهْوَتَهُ فَهُوَ خَیرٌ مِنَ الْمَلَائِکةِ وَ مَنْ غَلَبَ شَهْوَتُهُ عَقْلَهُ فَهُوَ شَرٌّ مِنَ الْبَهَائِم[6] خداوند متعال به ملائکه عقل بدون شهوت و به چهارپایان، شهوت بدون عقل داد، اما به انسان هم عقل داد و هم شهوت. همین انسان اگر عقل وی بر شهوتش غالب شود، از ملائکه بالاتر و اگر شهوت وی بر عقلش فایق آید از چهارپایان پست تر می گردد.

عفاف با همه ارزش و اهمیتی که دارد متأسفانه روز به روز شاهد کمرنگ شدن آن هستیم. امام علی علیه السلام ضمن بیان علائم دوره آخر الزمان می فرماید:
صَارَ الْفُسُوقُ نَسَباً وَ الْعَفَافُ عَجَبا[7] در آن زمان مردم به گناه افتخار می کنند و از پاکدامنی در شگفتی فرو می روند.

امروزه در جهان، عفاف به عنوان یک ارزش شناخته نمی شود، حتی در کشورهای اسلامی، زنان عفیف و پاکدامن منزوی هستند و اصولًا شرایط این گونه جوامع به گونه ای است که زنان پاکدامن نتوانند حضور اجتماعی فعال داشته باشند و گاهی رسماً اعلام می کنند که حضور دختران محجّبه در مدارس و دانشگاه ها ممنوع است.

نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نهایت تلاش خود را بر عفت عمومی جامعه معطوف داشته است، ولی متأسفانه کم نیستند خودباختگان و غرب زدگان و افراد خوشگذرانی که می خواهند بنیان عفاف را در این کشور اسلامی واژگون کنند، بنابراین همه غیرتمندان جامعه وظیفه دارند در برابر فساد و بی عفتی ایستادگی کنند تا زنان و دختران، بهتر بتوانند از عفاف خویش پاسداری نمایند.

پی نوشت ها:
[1] بحارالانوار، ج 22، ص 88.
[2] سفینة البحار، ج 2، ص 207؛ بحارالانوار، ج 68، ص 269.
[3] تصنیف غررالحکم، ص 255؛ میزان القلمه، ج 6، ص 395.
[4] نهج البلاغه، قصار 482.
[5] تصنیف غررالحکم، ص 359.
[6] بحارالانوار، ج 57، ص 299؛ وسائل الشیعه، ج 11، ص 164.
[7] نهج البلاغه، خطبه 108.

منبع: حوزه نت