علائم کهیر کدامند؟

علائم می‌تواند در هر جایی از چند دقیقه تا چند ماه یا حتی سال ادامه داشته باشد.

در حالی که آنها شبیه گزش حشره هستند، کهیر، به چندین صورت مختلف است:

کهیر، در هر نقطه از بدن ظاهر می‌شود؛ آنها ممکن است تغییر شکل دهد، به اطراف حرکت کند، ناپدید شوند و در طول دوره کوتاه زمانی دوباره ظاهر شوند.

برجستگی – قرمز یا کهیر به رنگ پوست با لبه‌های روشن – معمولا به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و به سرعت از بین می‌رود.

فشار دادن مرکز کهیر ،باعث می‌شود به رنگ سفید درآید که بلانچ نامیده می‌شود.
 

علل کهیر کدامند؟

برخی از مواد غذایی (به خصوص بادام زمینی، تخم مرغ، آجیل و صدف)

داروها مانند آنتی بیوتیک‌ها (به ویژه پنی سیلین و سولفا)، آسپرین و ایبوپروفن

گزش حشرات

محرک‌های فیزیکی مانند فشار، سرما، گرما، ورزش و یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید

عفونت‌ های باکتریایی انتقال خون، از جمله عفونت‌های دستگاه ادراری و عفونت گلو

عفونت‌های ویروسی، از جمله سرماخوردگی، مونونوکلئوز عفونی و هپاتیت، شوره سر

حیوان خانگی

گرده بعضی از گیاهان، مانند بلوط سمی و پیچک سمی. 1

انواع مختلف کهیر

انواع مختلف کهیر وجود دارد، از جمله:
 

کهیر حاد

کهیر کمتر از شش هفته به طول انجامید. شایع ترین علل آن، غذاهای خاص، داروها یا عفونت ها است.

نیش حشرات و بیماری داخلی نیز ممکن است علت بروز کهیر باشد.
 
رایج ترین غذاهایی که باعث کهیر می شوند آجیل، شکلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم مرغ، انواع توت ها و شیر است.

غذاهای خام بیشتر از غذاهای پخته شده باعث کهیر می شوند. برخی مواد افزودنی و مواد نگهدارنده مواد غذایی نیز ممکن است مقصر باشد.
 
داروهایی که می توانند باعث کهیر می شوند شامل آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن ، داروهای فشار خون بالا ( مهارکننده های ACE ) یا مسکن هایی مانند کدئین هستند.
 

کهیر مزمن و آنژیوادم 

کهیر بیش از شش هفته طول می کشد. علت این نوع کهیر معمولاً نسبت به مواردی که باعث کهیر حاد می شود، شناسایی آنها دشوارتر است.

برای اکثر مبتلایان به کهیر مزمن، تعیین علت غیرممکن است. اگرچه در برخی موارد علت بیماری تیروئید ، هپاتیت ، عفونت یا سرطان است.

کهیر مزمن و آنژیوادم می تواند بر روی سایر اعضای داخلی مانند ریه ها، ماهیچه ها و دستگاه گوارش تأثیر بگذارد.

علائم آن عبارتند از تنگی نفس، درد عضلانی، استفراغ و اسهال.
 

کهیر جسمی

کهیر ناشی از تحریک فیزیکی مستقیم پوست – به عنوان مثال سرما، گرما، قرار گرفتن در معرض آفتاب، لرزش، فشار، تعریق و ورزش.

کهیر معمولاً در جائیکه پوست تحریک شده و به ندرت در جای دیگر، رخ می دهد.

بسیاری از کهیرها پس از قرار گرفتن یک ساعت ظاهر در معرض ظاهر می شوند.
 

درماتوگرافی

این یک نوع رایج از کهیر جسمی است که در آن کهیر پس از سفت شدن و خراشیدن پوست تشکیل می شود.

این کهیرها همچنین می توانند در کنار سایر اشکال کهیر ایجاد شوند. 2
 

مشکلات و عوارض کهیر

کهیر مزمن فرد را در معرض خطر ناگهانی واکنش آلرژیک شدید یا آنافیلاکسی (anaphylaxis) قرار نمی‌ دهد.

اما اگر فرد کهیر را به عنوان بخشی از واکنش آلرژیک شدید تجربه کند باید هر چه سریع‌تر به مراکز درمانی مراجعه کند.

علائم و نشانه‌ های آنافیلاکسی عبارتند از:

سرگیجه

سخت نفس کشیدن

تورم لب‌ها، پلک‌ها و زبان
 

تشخیص کهیر 

پزشک در حین معاینه‌ی جسمی بیمار برای پی بردن به علت بروز علائم و نشانه‌های بیماری چندین سوال هم مطرح می‌کند‌.

گاهی پزشک از بیمار می‌خواهد که موارد زیر را به دقت ثبت کند:

فعالیت‌ ها

هرگونه دارو، گیاه دارویی یا مکمل‌های غذایی مصرفی

غذاها و نوشیدنی‌ های مصرفی

مکان‌هایی که کهیر ظاهر شده و مدت زمانی که طول می‌کشد تاول از بین برود.

اینکه آیا کهیر با ورم‌های دردناک همراه است یا خیر؟

اگر پزشک بعد از معاینه و بررسی سابقه پزشکی بیمار به این نتیجه برسد که علت بروز کهیر عوامل زمینه‌ای است، آزمایش خون و یا تست پوست انجام خواهد داد. 4

درمان های خانگی کهیر چیست؟

برخی از محر ک ها باعث کهیر نمی شوند، اما آن ها می توانند علائم کهیر را تشدید کنند، بنابراین بیماران باید آن ها شناسایی کنند و از مواجهه با آن ها اجتناب کنند.

این محرک ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اجتناب از مصرف بعضی داروهای خاص

اجتناب از استرس، در صورت امکان، با تکنیک های مراقبه و یوگا

انتخاب برخی از صابون ها، کرم های پوستی و مواد شوینده که حساسیت به آن ها خفیف باشد.

اجتناب از غذاهای خاص ممکن است کمک کننده باشد.

غذاهای شناخته شده ی تولید کننده ی هیستامین شامل: اسفناج، ماهی، ماست، گوجه فرنگی، غذاهای فرآوری شده، گوشت، شکلات و توت فرنگی هستند.
 

نکاتی برای کاهش سوزش و التهاب

پوشیدن لباس های گشاد و سبک

اجتناب از خاراندن کهیر

استفاده از صابون برای پوست های حساس

استفاده از دوش گرفتن، پنکه، آب سرد، لوسیون یا کرم های نرم کننده ی پوست، یا کمپرس سرد جهت سرد کردن ناحیه ی درگیر

استفاده از جو دوسر و آب ولرم در وان حمام

اجتناب از عوامل شناخته شده

برخی از منابع استفاده از داروهای مکمل مانند کوئرستین و روغن پریموز شبانه و ویتامین C، D و دیگران ویتامین ها را توصیه می کنند.

حتما قبل از مصرف مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید، زیرا ممکن است که باعث واکنش های نامطلوبی شوند.
 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

معمولا موارد خفیف کهیر و آنژیوادم را می توان در خانه درمان کرد، اما اگر علائم شما بیش از چند روز به طول انجامید، به متخصص پوست خود مراجعه کنید.

همچنین در صورت بروز هر گونه اختلال در تنفس و یا احساس تورم در ناحیه ی گلو سریعا به اورژانس مراجعه فرمایید.

توجه داشته باشید که در صورت وجود علائم زیر که از علایم شوک آنافیلاکسی است، باید سریعا به اورژانس مراجعه کنید:

تهوع و استفراغ

تورم مخاط دهان، زبان، لب ها و گلو که باعث اختلال در تنفس می شود.

پوست سرد و خشن

افزایش ضربان قلب

ضعف یا سرگیجه

احساس ناگهانی اضطراب شدید. 3
 

درمان کهیر 

پزشک برای درمان کهیر در موارد زیادی درمان‌های خانگی همچون مصرف آنتی هیستامین‌های بدون نسخه را توصیه می‌کند.

اگر این اقدامات خود مراقبتی موثر نباشد، پزشک برای بیمار دارو و یا ترکیبی از داروها تجویز خواهد کرد. معمولاً یک درمان موثر برای این مشکل وجود دارد‌.
 

آنتی هیستامین‌ ها

استفاده از قرص‌های آنتی هیستامین غیر خواب آور، جلوی عواملی که باعث آزاد شدن هیستامین می‌شوند را خواهد گرفت.

مصرف این داروها عوارض جانبی کمی هم به دنبال دارد.

این دسته از داروها عبارتند از:

لوراتادین (Loratadine) 

فکسوفنادین (Fexofenadine)

سیتریزین (Cetirizine) 

دسلوراتادین (Desloratadine) 

اگر مصرف داروهای آنتی هیستامین غیر خواب آور موثر نباشد، پزشک ممکن است مقدار مصرف این داروها را افزایش داده و یا انواع دیگری از این داروها را تجویز کند که باعث خواب آلودگی فرد می‌شود.

مثال‌هایی از این دارو عبارتند از :

هیدروکسی زین (hydroxyzine pamoate) 

(doxepin) دوکسپین

در صورت بارداری، شیردهی، ابتلا به دیگر بیماری‌های مزمن و پیش از مصرف هر گونه داروی جدیدی به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر آنتی هیستامین ها در تسکین درد موثر نباشند، دیگر داروها تا حدود زیادی کمک کننده خواهند بود، برای مثال:
 

مسدود کننده‌های هیستامین (Histamine (H-2) blockers) 

این دسته از داروها تحت عنوان آنتاگونیستهای گیرنده هیستامین هم شناخته شده و به صورت خوراکی و یا تزریقی مصرف می‌شوند.

مثال‌هایی از این گروه دارویی عبارتند از:

سایمتیدین (cimetidine) 

فاموتیدین (famotidine)
 

داروهای ضد التهابی

کورتیکواستروئید‌های خوراکی مانند پردنیزون (prednisone)، به کاهش تورم، قرمزی و خارش کمک می‌کنند.

معمولا این داروها در کوتاه مدت برای کنترل کهیر و آنژیوادم تجویز می‌شوند.

چرا که مصرف طولانی مدت این گروه از داروها عوارض جانبی شدیدی به دنبال دارد.
 

داروهای ضد افسردگی (Antidepressants)

داروی ضد افسردگی تری سیکلیک دوکسپین (tricyclic antidepressant doxepi) که به شکل پماد است تا حد زیادی خارش را التیام می‌بخشد.

این دارو همچنین ممکن است منجر به سرگیجه و خواب آلودگی شود.

داروهای آسم به همراه آنتی هیستامین‌ها: اصلاح کننده‌‌های لکوترین (leukotriene modifiers) زمانی که به همراه آنتی هیستامین‌ها مصرف می‌شوند در بهبود کهیر موثر خواهند بود.

مثال‌هایی از این گروه دارویی عبارتند از:

مونته لوکاست (montelukast) 

زفیرلوکاست (zafirlukast)
 

آنتی بادی‌ های ساخته‌ ای دست بشر یا مونوکلونال

داروی امالیزوماب (omalizumab) در برابر انواعی از کهیرها که به سختی درمان می‌شوند بسیار موثر است. ا

ین دارو تزریقی بوده و معمولا یک بار در ماه تزریق می‌شود.
 

داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی

مثال‌هایی از این داروها عبارتند از:

سیکلوسپورین (cyclosporine)

تاکرولیموس (tacrolimus). 4

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.beytoote.com
3.www.doctoreto.com
4.www.drdr.ir