علائم آلرژی های فصلی معمولاً در بهار، تابستان و پاییز خود را نشان می دهند. بسته به محل زندگی خود، شروع و پایان این فصول متفاوت می باشد و گیاهان خاص این فصول نیز موجب بروز حساسیت یا آلرژی و شاکی شدن بسیاری می شوند.
 
در صورتی که کوچولوی شما یک (یا تعداد بیشتری) از آلرژن های فصلی زیر را استنشاق نماید، سیستم ایمنی بدن او آنتی بادی هایی را تولید می کند که به سرعت پروتئینی با نام هیستامین را در جریان خون آزاد می سازند که به نوبه خود باعث ظاهر شدن علائم آلرژی می شود.
 

آلرژی های بهاری: گرده گل ها و درختان

گرده درختان موجب بروز آلرژی های بهاری می شوند که  شروع آن می تواند از اوایل ژانویه بوده (اما اغلب پیش از ماه های مارس، آوریل یا حتی ماهی مه آغاز نمی شود) و تا ژوئن ادامه داشته باشد. بیشترین آلرژن هایی (ماده آلرژی زا) که مسبب بروز این وضعیت می شوند گرده درخت سرو، توس (غان)، بلوط، افرا و کاج می باشند. هرچه در قسمت جنوبی تر زندگی کنید، فصل شروع آلرژی زودتر آغاز می شود.
 

آلرژی های اواخر بهار تا تابستان: گرده چمن

علف یا چمن هایی از جمله پنجه مرغی (Bermuda)، علف پشمکی (brome)، چاودار (rye) و علف دم گربه ای (Timothy) احتمالاً در اواخر بهار و اوایل تابستان در نواحی شمالی علائمی را ایجاد می کنند اما در جنوب همیشه مشکل ساز هستند زیرا در این نواحی گیاهان علفی در تمام طول سال گرده افشانی می کنند.
 

آلرژی های اواخر تابستان تا پاییز: گرده علف های هرز

چنانچه کوچولوی شما در اواخر تابستان و پاییز احساس ناخوشایندی دارد، رگ وید (ragweed) (و سایر علف های هرزی مانند بارهنگ (plantain)، گزنه (nettle)، غازپا یا سلمه تره (chenopod) و مریم گلی) می توانند مقصر این وضعیت او باشند. رگ وید تقریباً در هر آب و هوایی رشد می کند و بزرگترین منبع علائم تب یونجه به حساب می آید.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏