علماي شيعه مي گويند: به سه خليفه اهل سنت نبايد توهين بشود، و اگر کسي لعن کند کار حرام انجام داده است؛ چون باعث اختلاف بين شيعه و سني مي شود. حال خودشان هر روز زيارت عاشورا مي خوانند که هر سه خليفه را لعنت کرده است. چرا علماي شيعه حرف خودشان را نقض مي کنند؟

لعن بر ظالمين، سنتي است الهي، که آيات قرآن و روايات نبوي و اهل بيت، خصوصا زيارت عاشورا بيانگر آن است.
از نظر شيعه، خلفا پايه گذار ظلم بر اهل بيت ^ بوده اند؛ لذا شيعه از آنان بيزاري و تبرّي مي جويد؛ تبرّي اي که مبتني بر حقائق تاريخي است. اما آيا معناي اين بيزاري به معناي اعلان آن در جامعه اسلامي و در جمع اهل سنت خواهد بود؟! جواب منفي است لذا چنين امري از سوي اهل بيت ^ منع شده است.
يعني از طرفي زياراتي هم چون زيارت عاشورا به شيعه تعليم شده که مظهر تبرّي از دشمنان اهل بيت ^ مي باشد؛ و از سوي ديگر اهل بيت ^ از انزجاري که باعث تحريک پيروان و دوستاران اين افراد شود که در نتيجه شيعيان اهل بيت ^ آسيب ببينند نهي فرموده اند.
در روايتي مي خوانيم که شخصي به امام صادق × خبر داد که يکي از شيعيان در مسجد نشسته و علنا به خلفا دشنام مي دهد. حضرت فرمودند: او را چه شده؟ خدا او را لعنت کند که متعرض ما شده است. خداوند متعال مي فرمايد: (به معبود) کسانى که غير خدا را مى‌ خوانند دشنام ندهيد، مبادا آن ها(نيز) از روى(ظلم و) جهل، خدا را دشنام دهند.(1)
در اين روايت هر چند سخن از سبّ و دشنام به ميان آمده است، اما از تعليل امام به آيه‌ي شريفه به اين که چنين عملي باعث واکنش دوستداران اين افراد خواهد شد، متوجه مي شويم که چنين ملاکي در مساله لعن بر خلفا در جايي که اهل سنت باشند نيز خواهد بود؛ لذا در اين شرايط، لعن بايد در قالب عنواني کلي که مورد قبول فريقين است صورت بپذيرد؛ همچون لعن بر ظالمين و دشمنان اهل بيت ^.
بر اين اساس در فتواي مقام معظم رهبري (دام ظله العالي) مي خوانيم: «اهانت به نمادهاي برادران اهل سنت از جمله اتهام زني به همسر پيامبر اسلام [عايشه] حرام است. اين موضوع شامل زنان همه پيامبران و به ويژه سيد الانبياء پيامبر اعظم ـ حضرت محمد | ـ مي شود».
بنابر اين آن جا که دستور لعن است امري است مربوط به اعتقادات، و بيانگر آن است که اين افراد مشمول لعن و طرد الهي اند؛ لذا ما از آن ها بيزاري مي جوئيم. اما اين امر بدان معنا نخواهد بود که بيزاري از اين افراد در هر جا و مکاني شايسته باشد؛ بلکه اين امر زماني خواهد بود که مانعي وجود نداشته باشد.