قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
درباره دیدن و مشاهده کردن حضرت حجت(عج) در زمان غیبت کبرى، دو دیدگاه وجود دارد: الف) در دوران غیبت کبرى امکان ارتباط و مشاهده آن حضرت وجود ندارد و گروهى از بزرگان شیعه بر این باورند که در زمان غیبت کبرى امکان ارتباط با امام زمان(عج) براى شیعیان وجود ندارد و برابر دستور آن حضرت مدعى دیدار را باید تکذیب کرد. دانشمندان و بزرگانى چون محمد بن ابراهیم (معروف به نعمانى) و فیض کاشانى و کاشف الغطاء و شیخ مفید، این نظریه را پذیرفته اند و طبق این دیدگاه که از روایات و توقیع امام زمان(عج) به محمد بن سمرى (آخرین نایب آن حضرت در زمان غیبت صغرى) استفاده مى شود که امکان ارتباط براى شیعیان وجود ندارد؛ مگر به خادمان آن حضرت.
ب ) گروهى از علماى شیعه بر این باورند که در غیبت کبرى، امکان ارتباط با امام زمان(عج) وجود دارد؛ این دیدگاه در بین متأخران شهرت دارد. دانشمندانى چون سید مرتضى، محدث نورى، کراجکى و شیخ طوسى و دیگران این نظریه را طرح مى کنند و چنان که مشهور است اشخاص جلیل القدر و مورد وثوق و اعتماد در حکایات بسیارى که از حد تواتر هم گذشته است، تشرف بسیارى را به فیض حضور انور حضرت مهدى(عج) نقل نموده اند که با سندهاى معتبر در کتاب هاى مشهور ثبت و ضبط است. براى جمع بین این دو نظریه مى توان چنین گفت: مراد از این که «مدعى مشاهده» در توقیع آن حضرت کذاب و مفترى خوانده شده است. کسانى باشند که ادعاى نیابت کنند و بخواهند با دعوى مشاهده و شرفیابى، خود را واسطه بین امام و مردم معرفى نمایند. ا
ز طرف دیگر همین حکایات و وقوع تشرف اشخاص به خدمت آن حضرت هم قرینه و دلیلى است بر این که در این توقیع که امام زمان(عج) به محمد بن سمرى مرقوم فرموده است، نفى مطلق مشاهده و شرفیابى مراد نیست، بلکه مقصود نفى ادعایى است که دلیل بر تعیین شخص خاصى به نیابت باشد. خلاصه با توقیع، در آن همه حکایات و وقایع مشهور و متواتر نمى توان خدشه نمود. بلى این توقیع شریف جلو ادعاى افرادى را که در صدد بازاریابى و عوام فریبى هستند مى گیرد.
ب ) گروهى از علماى شیعه بر این باورند که در غیبت کبرى، امکان ارتباط با امام زمان(عج) وجود دارد؛ این دیدگاه در بین متأخران شهرت دارد. دانشمندانى چون سید مرتضى، محدث نورى، کراجکى و شیخ طوسى و دیگران این نظریه را طرح مى کنند و چنان که مشهور است اشخاص جلیل القدر و مورد وثوق و اعتماد در حکایات بسیارى که از حد تواتر هم گذشته است، تشرف بسیارى را به فیض حضور انور حضرت مهدى(عج) نقل نموده اند که با سندهاى معتبر در کتاب هاى مشهور ثبت و ضبط است. براى جمع بین این دو نظریه مى توان چنین گفت: مراد از این که «مدعى مشاهده» در توقیع آن حضرت کذاب و مفترى خوانده شده است. کسانى باشند که ادعاى نیابت کنند و بخواهند با دعوى مشاهده و شرفیابى، خود را واسطه بین امام و مردم معرفى نمایند. ا
ز طرف دیگر همین حکایات و وقوع تشرف اشخاص به خدمت آن حضرت هم قرینه و دلیلى است بر این که در این توقیع که امام زمان(عج) به محمد بن سمرى مرقوم فرموده است، نفى مطلق مشاهده و شرفیابى مراد نیست، بلکه مقصود نفى ادعایى است که دلیل بر تعیین شخص خاصى به نیابت باشد. خلاصه با توقیع، در آن همه حکایات و وقایع مشهور و متواتر نمى توان خدشه نمود. بلى این توقیع شریف جلو ادعاى افرادى را که در صدد بازاریابى و عوام فریبى هستند مى گیرد.