فردی که مشروبات الکلی از هر نوعی مصرف می کند آیا ممکن است جایگاهی در نزد حق داشته باشد یا این کار حرام را انجام دهد بعد در کنارش کارهایی چون انفاق و اکرام انجام دهد؟

بدون شک میان فرد شراب خواری که هیچ عمل خیری ندارد و فرد شراب خواری که دارای اعمال خیر و نیکی است ، تفاوت وجود دارد . فرد دوم به خاطر عمل بدش ، استحقاق مجازات و به خاطر اعمال نیکش سزاوار ثواب و پاداش است . دربرخی روایات درباره ی بعضی از مشرکان و کفار آمده است که به دلیل برخی اعمال نیکشان ،مشمول تخفیف در عذاب شده اند و از عذاب جهنم محفوظ ما نده اند . رسول خدا در باره ی عبدالله جدعان که یکی از کفار معروف جاهلیت و از سرن قریش است ، فرمود : سبک عذاب ترین اهل دوزخ ابن جدعان است . عرض شد یا رسول الله چرا ؟ فرمود : انه کان یطعم الطعام یعنی او مردم را سیر می کرد .
{عدل الهی ، شهید مطهری ، ص 307 }
در روایتی دیگر چنین می خوانیم : در بنی اسراییل مردی مو من همسایه ای کافر داشت . آن مرد کافر نسبت به همسایه ی مومن خود همواره نیکی می کرد . وقتی که مرد خداوند برای او خانه ای از نوعی گل بنا کرد که مانع او از گرمای آتش بود و روزی او از خارج از محیط آتش به او می رسید . به او گفته شد : این به سبب نیکی و خوش رفتاری تو نسبت به همسایه ی مومنت می باشد . { همان ، ص 305 }
در مواردی و در برخی افراد دیده شده است که با وجود آلودگی و گناه ، به خاطر انجام بعضی اعمال خیر و داشتن صفاتی پسندیده ، مشمول لطف و عنایت خداوند شده اند وتوفیق توبه و ترک گناهان نصیبشان شده است و برخی از آنها از بندگان مقرب و صالح خداوند شده اند . افرادی همچون فضیل عیاض و بشر حافی و بسیاری دیگر از این قبیلند . ما از جایگاه واقعی بندگان در نزد خداوند آگاهی نداریم زیرا از نیت و ربط نهانی آنها با خداوند اطلاعی نداریم و تنها بر اساس ظاهر و اعمال ظاهری آنها قضاوت می کنیم در حالی که نیت و باطن و سیرت آنها نیز باید در این قضاوت مورد توجه و عنایت باشد و تنها خداوند است که دانای اسرار و درون انسان ها است . پس قضاوت نهایی در این باره تنها با خداوند است و به همین خاطر گفته اند در باره ی انسان ها با عجله و به سادگی قضاوت نکنید و احتمالات دیگر را در مورد آنها نادیده نگیرید .