اِنّا اَرسَلنا نُوحاً

یکی نماز می خواند و در نماز ، پس از خواندن سوره حمد ، شروع به خواندن سوره نوح نمود . در همان آیه ی اول ؛ اِنّا اَرسَلنل نُوحاً ( نوح /1 ) ما نوح را فرستادیم ،باز ماند و بیش از آن را به یاد نیاورد .

اعرابی که حوصله اش سر رفته بود گفت : اگر نوح نمی رود ، دیگری را بفرست و ما را باز رهان .(1)

پینوشت:
1)مجله ی بشارت ، سال دوم ، شماره چهاردهم ، ص61.

منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن