فلسفه قنوت چیست و چرا در هنگام قنوت دست ها را بالا ببریم؟

بهترین حالت به هنگام دعا این است که انسان دست ها را به طرف بالا گرفته و درخواست خود را مطرح مى کند.امام صادق علیه السلام مى فرماید: «هیچ بنده اى دستش را به سوى خداوند عزیز جبار دراز نمى کند مگر این که خداوند حیا مى کند از این که آن را خالى برگرداند و در آن قرارمى دهد از فضل و رحمت خودش آن قدر که بخواهد، به همین جهت هر گاه کسى از شما دعا کرد دست خود را برنگرداند تا این که آن را به سر و صورتش بکشد».[1]
اما چرا به طرف بالا؟ مگر خداوند در همه جا حضور ندارد؟
حضرت على علیه السلامدر پاسخ همین سؤل فرمودند: «وقتى از نماز فارغ شدید، دستانتان را به طرف آسمان بالا ببرید و دعا کنید. سوال شد: مگر خداوند در همه مکان ها نیست؟ حضرت فرمود: درست است. سؤل کرد: پس چرا دستمان را به طرف آسمان بالا ببریم؟ حضرت فرمود: آیا قرآن نخوانده اید که فرموده است: «رزق شما و آنچه وعده داده شده اید، در آسمان است». پس از کجا باید رزق را طلب کرد؟ باید از موضع و جاى رزق و آنچه که خداوند وعده کرده، طلب نمود که آسمان است».[2]
پاورقی:
1- همان، ج 7، ص 51، چاپ آل البیت.
2- تحف العقول عن آل الرسول صلى الله علیه و آله، ص 118.