همه مراجع:
اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه باشد و مفسده اى در بین نباشد، اشکال ندارد.امام خمینى، استفتاءات، ج 3، (نظر)، س 25؛ آیت اللّه خامنه اى، اجوبة، س 1182؛ آیت اللّه وحید، توضیح المسائل، م 2448؛ آیت اللّه فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1732؛ آیت اللّه نورى، استفتاءات، ج 1، س 458؛ آیت اللّه صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1719 و توضیح المسائل مراجع، م 2439؛ آیت اللّه تبریزى، استفتاءات، س 1588؛ آیت اللّه مکارم، استفتاءات، ج 2، س 1044؛ آیت اللّه سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، (النکاح)، م 27؛ آیت اللّه بهجت، توضیح المسائل، (متفرقه) م 2.
تبصره.
هر چند تعبیر «بدون قصد لذت و ترس افتادن به گناه» در برخى منابع ذکر نشده؛ ولى این مسأله مورد اتفاق تمامى فقیهان است.