از آيات و روايات متعدّد استفاده مى شود كه خانه كعبه، از زمان حضرت آدم بوده و حضرت ابراهيم عليه السلام آنرا تجديد بنا نموده است. چنانكه آن حضرت در موقع اسكان همسر و فرزندش در سرزمين مكّه مى فرمايد: ” «ربّنا انّى اسكنتُ من ذرّيتى بوادٍ غير ذى زَرع عند بيتك المحرّم»؛ خداوندا بعضى از خاندانم را در اين سرزمين خشك و بدون زراعت، در كنار خانه ى تو سكو نت دادم.” بنابراين در زمان شير خوارگى حضرت اسماعيل عليه السلام نيز اثرى از كعبه وجود داشته است.
و در سوره ى آل عمران نيز از كعبه به عنوان اوّلين خانه مردم ياد شده است. در آيه 127 سوره بقره نيز سخن از بالا بردن پايه هاى خانه به دست حضرت ابراهيم عليه السلام است و اين تعبير مى رساند كه اساس خانه كعبه، قبلاً وجود داشته و ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام آنرا بالا برده اند. حضرت على عليه السلام نيز در خطبه قاصعه مى فرمايد: خداوند تمام مردم را از زمان حضرت آدم تا ابد، با همين كعبه و سنگ هاى آن آزمايش مى نمايد.
منبع:
تفسير نور ج1 ص202