قلب در قرآن به چه معناست و فرق آن با فؤاد چيست؟

قلب به معناي گرداندن و گرديدن آن از حالتي به حالت ديگر است. مانند گرداندن لباس يا گرداندن انسان از طريقه‌اش[1] و از واژه‌هايي كه در قرآن مكرر آمده قلب و مشتقات آن است كه در حدود 68 بار تكرار شده است. قلب در بدن كه همان عضو مادي و جسماني و قابل رؤيت عضو ضربان داري است كه ضربان‌هايش گردش خون را در عروق موجب مي‌شود و نقش آن در بدن از اهميتي به سزا است. يعني تا نيرويش باقي است و باز و بسته مي‌شود شخص زنده است، ولي همين كه از كار افتاد، مرگ فرا مي‌رسد[2] و اين قلب در حيوانات هم موجود است، بلكه در مردگان هم هست و معني ديگري براي قلب هست كه معني لطيف رباني و روحاني است كه تعابير گوناگوني از قبيل روح، نفس، عقل، و… از آن مي‌شود.[3]