قیامت روز جزع

روز قیامت همه در بی تابی به سر می برند، جز این که تبه کاران به شدت بی تاب و از آیندة شوم خود بسیار هراسان و نگرانند: «وَ بَرزوُا لِله جَمیعاً فَقال الضُّعفاء للذّین استَکَبروا إِنّا کنّا لکُم تَبعاً فَهَل أنتم مُغنون عنّا مِن عَذاب الله مِن شیءٍ قالوا لو هَدَینا الله لهدیناکُم سِواءٌ عَلینا أَجَزِعْنا أم صَبرنا مالَنا مِن مَحیص» ابراهیم/21؛ [و همگی در برابر خدا ظاهر می شوند. پس ناتوانان به گردن کشان می گویند: ما پیروان شما بودیم آیا چیزی از عذاب خدا را از ما دور می کنید؟ می گویند: اگر ما را هدایت کرده بود، قطعاً شما را هدایت می کردیم. بی تابی کنیم یا صبر نماییم برای ما یکسان است. ما را راه گریزی نیست].تذکّر: آنچه در غالب آیات رعب آور معاد مشهود است مختص به اکثری مردم است وگرنه اوحدی از آنان از هر گزند مصونند.
آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن ج 4 (معاد در قرآن)