از عناوینی که قرآن به قیامت داده است کلمة یوم الفصل است. فصل یعنی جدایی، البته نه جدایی به معنی فراق، (بلکه) جدایی به معنی ممتاز ساختن. عالم ما عالم اختلاط و ترکیب است. نور و ظلمت در این جا با یکدیگر مخلوط هستند ولی وقتی که آن جا رفتند دیگر عالم، عالم بدن نیست عالم ترکیب و اضداد نیست، آن جا عالم، عالم امتیاز و جدایی است. در این جا اگر انسان با عطر فروش بنشیند معطر میشود و به قول فردوسی: اگر با آدم ذغال فروشی هم بنشینید سیاه می شود. البته این تمثیل مثال است یعنی بودن با صالحان در انسان اثر می گذارد. نبودن با صالحان هم در انسان اثر می گذارد.
صحبت صالح تو را صالح می کند صحبت طالع تو را طالع می کند
می رود از سینه ها در سینه ها از ره پنهان صلاح و کینه ها.
ولی همین که انسان از این دنیا رفت به آن دنیا و آخرت تمام این عوامل مؤثر که یا در جهت خوبی اثر می گذاشت یا در جهت بدی، از او جدا می شود.
آن جا دیگر طبعاً نیکان از بدان جدا می شوند (1) و امتاز و الیوم ایها المجرمون (2)
خلاصه آن که روز فصل یعنی روز جدایی، روز جدایی حق و باطل و روز فراق از همه چیز حتی از پدر و مادر و… که در آیه34 سوره عیسی فرمود:
یوم یضرالمرء من اخیه و امه و ابیه (3)
و روزی که هیچ چیز به درد انسان نمی خورد مگر عمل صالح به درد انسان می خورد. البته آیاتی در قرآن کریم به تفسیر روز فصل پرداخته است که ما چند نمونه از آن را ذکر می کنیم:
1ـ در سورة دخان می فرماید: إن یوم الفصل میقاتهم اجمعین یوم لا یغنی مولی عن مولا شیئاً و لا هم ینقرون (4)
روز جدایی (حق از باطل) وعده گاه همة آنها است. روزی است که هیچ دوستی کمترینی کمکی به دوستش نمی کند و از هیچ سوی یاری نمی شود.
2ـ در سوره مرسلات می فرماید: و ما ادراک ما یوم الفصل، هذا یوم الفصل جمعناکم و الاولین (5) تو چه می دانی روز جدایی چیست؟ امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم.
نتیجه آن که روز فصل یعنی این که:
1ـ روز جدایی صفوف حق و باطل. (6).
2ـ روزی که هیچ کس به فریاد دیگری نمی رسد روزی است که انسان از همه چیزش جز عملش جدا می شود. (7).
3ـ روز جمع شدن همه انسانها در قیامت (8).
منابع :
1ـ آشنایی با قرآن، ج5، استاد مرتضی مطهری، ص130ـ 129.
2ـ یس،59.
3ـ عیسی،34.
4ـ دخان، 42ـ41.
5ـ مرسلان، 14و38.
6ـ تفسیر نمونه، ج21، ص198.
7ـ تفسیر نمونه، ج21، ص199.
8ـ تفسیر نمونه، ج25، ص422.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
صحبت صالح تو را صالح می کند صحبت طالع تو را طالع می کند
می رود از سینه ها در سینه ها از ره پنهان صلاح و کینه ها.
ولی همین که انسان از این دنیا رفت به آن دنیا و آخرت تمام این عوامل مؤثر که یا در جهت خوبی اثر می گذاشت یا در جهت بدی، از او جدا می شود.
آن جا دیگر طبعاً نیکان از بدان جدا می شوند (1) و امتاز و الیوم ایها المجرمون (2)
خلاصه آن که روز فصل یعنی روز جدایی، روز جدایی حق و باطل و روز فراق از همه چیز حتی از پدر و مادر و… که در آیه34 سوره عیسی فرمود:
یوم یضرالمرء من اخیه و امه و ابیه (3)
و روزی که هیچ چیز به درد انسان نمی خورد مگر عمل صالح به درد انسان می خورد. البته آیاتی در قرآن کریم به تفسیر روز فصل پرداخته است که ما چند نمونه از آن را ذکر می کنیم:
1ـ در سورة دخان می فرماید: إن یوم الفصل میقاتهم اجمعین یوم لا یغنی مولی عن مولا شیئاً و لا هم ینقرون (4)
روز جدایی (حق از باطل) وعده گاه همة آنها است. روزی است که هیچ دوستی کمترینی کمکی به دوستش نمی کند و از هیچ سوی یاری نمی شود.
2ـ در سوره مرسلات می فرماید: و ما ادراک ما یوم الفصل، هذا یوم الفصل جمعناکم و الاولین (5) تو چه می دانی روز جدایی چیست؟ امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم.
نتیجه آن که روز فصل یعنی این که:
1ـ روز جدایی صفوف حق و باطل. (6).
2ـ روزی که هیچ کس به فریاد دیگری نمی رسد روزی است که انسان از همه چیزش جز عملش جدا می شود. (7).
3ـ روز جمع شدن همه انسانها در قیامت (8).
منابع :
1ـ آشنایی با قرآن، ج5، استاد مرتضی مطهری، ص130ـ 129.
2ـ یس،59.
3ـ عیسی،34.
4ـ دخان، 42ـ41.
5ـ مرسلان، 14و38.
6ـ تفسیر نمونه، ج21، ص198.
7ـ تفسیر نمونه، ج21، ص199.
8ـ تفسیر نمونه، ج25، ص422.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی