لیلة المبیت چیست و چه واقعه ای در آن شب، به وقوع پیوست؟

شب اول ماه ربیع الاول سال سیزدهم بعثت را که حضرت على(علیه السلام) جاى پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) خوابید، «لیلة المبیت» مى گویند. وقتى فرشته وحى، پیامبر را از نقشه شوم مشرکان براى هجوم به خانه حضرت و کشتن وى آگاه ساخت، به آن حضرت دستور داد تا از مکه به عزم مدینه خارج شود. پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) حضرت على(علیه السلام) را از این نقشه آگاه کرد و به او فرمود: «امشب در خوابگاه من بخواب و رواندازِ سبزِ مرا به خود بپیچ تا آنان تصور کنند که من هنوز در خانه و در بستر آرمیده ام و مرا تعقیب نکنند». آن گاه، پیامبر مخفیانه به سمت غار ثور حرکت کرد.جعفر سبحانى، فروغ ولایت، ج 1، ص 45 – 57. این اقدام امام، یکى از برجسته ترین فضائل امیرمؤمنان(علیه السلام) است؛ به طورى که بر اساس روایات شیعه و اهل سنت، چون على(علیه السلام) این کار را انجام داد، خداوند،آیه ذیل را در شأن وى نازل فرمود:ر.ک: طبرسى، مجمع البیان، ج 2، ص 301؛ بحارالانوار، ج 19، ص 78؛ غزالى، احیاءالعلوم، ج 3، ص 378؛ ابن الجوزى، تذکرة الخواص، ص 35؛ حاکم حسکانى، شواهد التنزیل، ج 1، ص 123؛ الغدیر، ج 2، ص 47 – 49.
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»؛بقره (2 )، آیه 207. «بعضى از مردم – با ایمان همچون على(علیه السلام) به هنگام خفتن در جایگاه پیامبر – جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند، نسبت به بندگان مهربان است».
به فرموده امام سجاد(علیه السلام) نخستین کسى که جان خود را براى جلب رضاى خداوند تقدیم کرد، على بن ابى طالب(علیه السلام) است.المستدرک على الصحیحین، ج 3، ص 4.