در پاسخ به سوالات گذشته، کابالا و تاریخجه آن را توضیح دادیم. کابالا نگرش عرفانی و صوفیانه و جادگرایانه یهودیان است که با شگرد های گوناگون در جامعه ترویج می شود. در این جا فقط به یکی از روش های ترویج کابالا اشاره می کنیم.

«مدیتیشن» یکی از آموزه های اساسی در این جریان شبه عرفانی (کابالیسم سنّتی و مدرن) است. «ابوالعفیا» کابالیست معروف یهودی، چنان دَم از «مدیتیشن» می زند که به نظر می رسد با وجود «تئوری پردازان مدیتیشن»، دیگر نیازی به معارف دین و تعالیم پیامبران الهی نیست! ایشان می گوید: برای رسیدن به قلّه های معرفت، تنها راهی که در برابر بشریت نهاده شده، انجام «مدیتیشن» است! اکنون نیز آقای «فیلیپ اس. برگ» رهبر «کابالیسم مدرن» در آمریکا، همین آموزه ها را ترویج می کند!

«مدیتیشن» یا TM بر بَنای «پُست مدرنیسم» پابرجاست و از آن جا که ریشه در بودیسم و هندویسم دارد می توان آن را «معنویت سکولار» نامید که همچون اهرمی برای استمرار «تمدّن مادّی گرای غرب» مفید است! تمدّنی که با به حاشیه راندن آموزه های دینی، در غوغای «ماشینیسم» دست و پا میزند، «مدیتیشن» این پتانسیل را دارد که آرامشی کاذب ایجاد کند و به دنبال آن، خوک ها و غول های سرمایه داری امپریالیسم و لیبرالیسم نیز به خواب آرامی فرو روند! زیرا با این «دوپینگ به اصطلاح معنوی» که منشأ آن «کابالیسم» و «بودیسم» است، هرگز نمی توان در مقابل ظلم و جنایات زرسالاری و اُلیگارشی یهود و صهیونیزم جهان خوار ایستاد. زیرا در قاموس «کابالیسم» و «بودیسم»، کلید واژه هایی مانند: استکبارستیزی، جهاد، شهادت و… هیچ مفهومی ندارد! تنها از دل «عرفان ناب اسلامی» بت شکنانی همانند: حسین بن علی (ع) و روح الله خمینی تولَد یافته و کاخ ظلم و استکبار را فرو می ریزند.

استراتژیست های تمدن غرب به این نکته پی برده اند که فطرت پاک انسان ها گرایش به خداباوری و معنویت دارد و فقط در سایه ایمان به خدا و معنوی زیستن، انسان به آرامش می رسد. آنان چند قرن تلاش کرده اند ندای حقیقت جوی فطرت را از درون و ندای حقیقت محور پیامبران را از بُرون خاموش کنند. بهترین ابزار برای رفع عطش معنویت خواهی، روی آوردن به «شبه عرفان یهود» است که در دل این عرفان قلّابی، مدیتیشن، سحر، جادو و… برای کسب معنویت و حفظ قدرت ترویج می شود. کسانی که جذب کابالیسم می شوند مبارزه با استکبار و صهیونیزم برایشان اهمیتی ندرد. حتی جنایت آنان را توجیه می کنند! اکنون نیز کابالیست ها و صهیونیست ها، با تمام وجود می کوشند «شبه عرفان یهود» را با سُرنگ «مدیتیشن» و… به باورهای جوانان تزریق کنند.

بسیاری از علاقمندان و مروجین «مدیتیشن» به دست های پنهان «کابالیسم» توجه نداشته و نگرشی مثبت به آن دارند. امّا در مورد تئوری پردازان «مدیتیشن» بسیار ساده لوحانه است اگر فکر کنیم آنان نیز نمی دانند در چه دامی افتاده اند! جریان «شبه عرفانی یهود» چنان اندیشه های اعتقادی بعضی از تئوری پردازان TM را درنَوردیده، که با تمام وجود، باورهای کابالیستی را تبلیغ می کنند! «وین دایر» یکی از نویسندگان و روان شناسان آمریکایی است که کتاب های زیادی درباره آرامش و معنویت نوشته است. ایشان سعادت و خوشبختی را در انجام تمرین های «مدیتیشن» خلاصه کرده و به صراحت، مخاطبین خود را به فراگیری «کابالا» فرا می خواند و با این توصیه، دِین خود را به «کابالیسم» و «صهیونیسم» ادا می کند!

مهدی میرزایی