خانه » همه » مذهبی » ما مسلمانان معتقدیم که خداوند حضرت آدم(ع) را به دلیلی از بهشت بر روی زمین آورد. حال سؤال این که: آیا اولین موجودی که به نام انسان بر روی زمین قرار گرفت؛ همان آدمی است که خدواند او را همراه حوا بر روی زمین آورد؟

ما مسلمانان معتقدیم که خداوند حضرت آدم(ع) را به دلیلی از بهشت بر روی زمین آورد. حال سؤال این که: آیا اولین موجودی که به نام انسان بر روی زمین قرار گرفت؛ همان آدمی است که خدواند او را همراه حوا بر روی زمین آورد؟

در این زمینه دیدگاه های گوناگونی وجود دارد. برخی با استناد به پاره ای از نصوص دینی و نظریات علمی بر آنند که حضرت آدم(ع) اولین بشر یا انسان نمایی نیست که آفریده شده و در زمین زندگی کرده است. قبل از حضرت آدم(ع) نیز انسان هایی بوده اند که نسل شان منقرض شده است.برخی از صاحب نظران از آیه 30 سوره بقره دلیلی بر وجود بشر یا انسان نماهایی قبل از حضرت آدم(ع) استفاده کرده اند البته با این ویژگی که آن ها شایستگی مقام خلافت الهی را نداشته اند به همین جهت جنبه فساد و خونریزی آنان بیشتر نمایان بود. و فرشتگان بخاطر همان سابقه ذهنی اعتراض کردند اما خداوند با اشاره به مقام خلافت الهی آدم ابوالبشر و انسان های کامل از این نسل، فرشتگان را متوجه اشتباه آنان کرد. که این نوع از آدم ها تفاوت اساسی با موجودات زمینی گذشته دارند.
مرحوم علامه طباطبایى(ره) در ذیل آیه 1 سوره نساء مى فرماید: «از ظاهر سیاق برمى آید که مراد از «نفس واحده»، آدم و مراد از «زوجها» حوا است که پدر و مادر نسل انسانند و ما نیز از آن نسل هستیم و به طورى که از ظاهر قرآن کریم برمى آید، همه افراد نوع انسان به این دو تن منتهى مى شوند. از آیه شریفه برمى آید که نسل موجود از انسان، تنها به آدم و همسرش منتهى مى شود و جز این دو نفر، هیچ کس دیگرى در انتشار این نسل دخالت نداشته است».
زمین شناسان «ژئولوژیست ها» معتقدند که عمر نوع بشر بیش از میلیون ها سال است و بر این گفتار خود، از فسیل آثارى از انسان ها و نیز ادله اى از اسکلت سنگ شده انسان هاى قدیمى آورده اند، که عمر هر یک از آنها بیش از پانصد هزار سال است.
این اعتقاد ایشان است؛ اما ادله اى که آورده اند قانع کننده نیست. دلیلى نیست که بتواند اثبات کند این فسیل ها، بدن سنگ شده اجداد همین انسان هاى امروزى است که بتواند بلکه می تواند از انسان هایى باشد که قبل از آفرینش آدم ابوالبشر در زمین زندگى کرده و سپس منقرض شده اند و این پیدایش انسانها و انقراضشان تکرار شده باشد تا پس از چند دوره، نوبت به نسل حاضر رسیده باشد. قرآن کریم به طور آشکار، کیفیت پیدایش انسان در زمین را بیان نکرده که آیا ظهور این نوع موجود (انسان) در زمین، منحصر در همین دوره فصلى است که ما در آن قرار داریم و یا دوره هاى متعددى داشته و دوره ماانسان هاى فعلى آخرین ادوار آن است.
در بعضى از روایات وارده از ائمه(ع) مطالبى آمده که سابقه ادوار بسیارى از بشر را قبل از دوره حاضر اثبات مى کند.
در کتاب توحید، ج 1، ص 277 از امام صادق(ع) روایتى آورده که در ضمن آن به راوى فرموده: شاید شما گمان مى کنید که خداى عز و جل غیر از شما هیچ بشر دیگرى را نیافریده است. نه، چنین نیست؛ بلکه هزار هزار آدم آفریده که شما از نسل آخرین آنها هستید.
مرحوم صدوق در کتاب خصال، ج 2، ص 652، ح 54 از امام باقر(ع) روایت کرده که فرمود: خداى عز وجل از روزى که زمین را آفریده، هفت عالم را در آن خلق (و سپس منقرض کرده است) که هیچ یک از آن عوالم از نسل آدم ابوالبشر نبوده اند و خداى تعالى همه آنها را ازپوسته روى زمین آفرید و نسلى را بعد از نسل دیگر ایجاد کرد و براى هر یک، عالمى بعد از عالم دیگر پدید آورد تا در آخر، آدم ابوالبشر را بیافرید و ذریه اش را از او منشعب ساخت…، (ترجمه تفسیرالمیزان، ج 4، ص 221 -231).

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد