بیشترین مبلّغان امام علی(ع) را خود زمامداران و کارگزارانی تشکیل میدادند که سرشناس، افراد متدیّن، مورد اعتماد، مدیر، مدبّر و داراى شخصیت اجتماعى ویژهاى بودند و به عنوان نماینده امام علی(ع) به مناطق مختلف اسلامی فرستاده میشدند، و یکی از مسئولیتها و وظایفی که آنحضرت برعهده آنها میگذاشت، نشر معارف اسلامی بود.
همچنین حضرت علی(ع) شاگردانی داشتند که هرچند منصب خاصی در حکومت نداشتند، اما بدون اینکه امام(ع) به آنها مسئولیتی بدهند، وظیفه خود میدانستند که به گونههای مختلف؛ مانند نقل حدیث و شاعری به انتشار معارف الهی بپردازند.
برخی از این مبلّغان، عبارتاند از: مالک اشتر، قثم بن عباس، و … .
همچنین حضرت علی(ع) شاگردانی داشتند که هرچند منصب خاصی در حکومت نداشتند، اما بدون اینکه امام(ع) به آنها مسئولیتی بدهند، وظیفه خود میدانستند که به گونههای مختلف؛ مانند نقل حدیث و شاعری به انتشار معارف الهی بپردازند.
برخی از این مبلّغان، عبارتاند از: مالک اشتر، قثم بن عباس، و … .