خواندن دعا به صورت فردی و دسته جمعی هر کدام دارای فضیلت و ثواب می باشد. در برخی روایات سفارش به خواندن دعا در خلوت شده است و نباید به آن چه در روایتی از امام رضا(ع) آمده است دعای در خلوت برابر هفتاد دعای در آشکارا است(وسائل، ج 7، ص 63). در دیگر روایات که تعداد آن کم نیست سفارش به جمع شدن مؤمنین در دعا نیز شده است و به این گونه که امام صادق(ع) می فرماید: اگر چهل نفر جمع نمی شوند و خداوند را نمی خوانند در مسأله ای مگر این که خداوند دعای آنان را مستجاب می کند و اگر چهل نفر نباشند و چهار نفر ده مرتبه خداوند را بخوانند دعای آنان مستجاب خواهد شد و گرنه یک نفر چهل مرتبه خداوند را بخواند خداوند دعای او را مستجاب می کند. و در روایتی آمده است که خداوند به حضرت عیسی وحی کرد و فرمود: ای عیسی(ع) به مؤمنان نزدیک شو و به آنان بگو همراه تو مرا بخوانند(وسائل، چاپ آل البیت، ج 7، ص 103).
در مجموع خواندن دعا به هر یک از دو شکل جایز است، ولی در این که کدام بهتر است ممکن است دعای دسته جمعی رجحان داشته باشد و روایاتی که توصیه به خواندن دعا در خلوت می کند در مواردی باشد که ممکن است شخص دچار ریا شود، ولی در خولت به اخلاص نزدیک تر است.
در مجموع خواندن دعا به هر یک از دو شکل جایز است، ولی در این که کدام بهتر است ممکن است دعای دسته جمعی رجحان داشته باشد و روایاتی که توصیه به خواندن دعا در خلوت می کند در مواردی باشد که ممکن است شخص دچار ریا شود، ولی در خولت به اخلاص نزدیک تر است.