محبت متقابل آن حضرت

محبّت آن حضرت علیه السلام به مؤمنان و محبّت مؤمنان به آن حضرت از مهم ترین انگیزه های دعا کردن برای آن حضرت و درخواست تعجیل فرج آن جناب از پروردگار متعال است.و امّا محبّت آن حضرت علیه السلام نسبت به مؤمنین: دسته های مختلفی از اخبار بر آن دلالت دارد، از جمله:

1 – احادیثی که دلالت می کند: امام نسبت به مؤمنین به منزله والد مهربان و پدر شفیق، بلکه برای آن ها از پدر هم مهربان تر است.

2 – اخباری که دلالت دارد: شیعیان به منزله برگ هایی برای درخت امامت هستند.

3 – روایاتی آمده که: امام به خاطر حزن شیعیانش محزون و در مصایب آن ها متأثّر و در بیماری آن ها متألّم می گردد.

4 – احادیثی که دلالت می کند: امام علیه السلام برای شیعیانش و در حق آنان دعا می کند.

5 – روایاتی دلالت دارد که: امام علیه السلام انفال و مانند آن را برای شیعیانش در زمان غیبت مباح نموده است.

6 – اخباری دلالت می کند که: امام علیه السلام برای دوستانش دادرسی می کند، موارد بسیاری نیز این امر اتفاق افتاده که بعضی از آن ها را در این کتاب آورده ایم.

7 – آنچه دلالت می کند که امام علیه السلام در تشییع جنازه مؤمن حاضر می شود.

8 – احادیثی که حاکی از گریستن امامان علیهم السلام هنگام گرفتاری دوستانشان و هنگام وفاتشان و غیر این ها می باشد که ان شاء اللَّه بر پژوهنده پوشیده نمی ماند.

البته محبّت مؤمن نسبت به آن جناب از واجباتی است که حقیقت اسلام و قبولی اعمال با آن حاصل می شود، بلکه برای محبّت آن حضرت تأثیر خاصّی هست که ان شاء اللَّه تعالی در بخش هشتم کتاب خواهیم گفت، پس ای دوستان و مشتاقان آن حضرت! برای حبیب خویش دعا کنید و از خداوند بخواهید که دیدارش را نصیب شما گرداند.