ابوذر یکی از صحابه پاک و یاران راستین پیامبر بزرگ»صلی الله علیه وآله« و امیرمؤمنان»علیه السلام« بود. از زبان پیامبر»صلی الله علیه وآله« ستایشهایی درباره او نقل شده است. از آن جمله است همان حدیث مشهور که «آسمان بر سر هیچ کس سایه نیفکنده و زمین کسی را در برنداشته است که راستگوتر از ابوذر باشد.» نقش ابوذر در دفاع از ولایت علی»علیه السلام«پس از رسول اکرم»صلی الله علیه وآله« بسیار مهم بود و ابوذر یکی از مدافعان آن حضرت در برابر حکومت غاصب ابوبکر محسوب است.در زمان خلافت عمر، ابوذر به شام رفت و تا زمان خلافت عثمان در آن جا ماند. در شام ابوذر مردم را درباره ولایت علی»علیه السلام« آگاه می ساخت; چنان که بسیاری از مردم شام به تشیّع گراییدند. هنگامی که عثمان از این ماجرا آگاه شد، به معاویه دستور داد تا ابوذر را به مدینه فرستد. معاویه او را با وضعی دلخراش و ناراحت کننده به مدینه فرستاد. چون به مدینه درآمد و عثمان را ملاقات کرد، زبان به انتقاد از او گشود و او را از اسراف در بیت المال برحذر داشت. او همواره بر این شیوه پای می فشرد تا سرانجام عقمان وی را به ربذه تبعید کرد و در همان جا با وضعی اسف انگیز از جهان رخت بربست.