مراحل خلقت انسان و انقراض نسل

براساس آیات قرآنی می توان مراحل خلقت انسان را از ابتدای کار پدر و مادر تا تولد کودک اینگونه دسته بندی کرد:1- محله خاک .
2- آب .
3- منی
4- نطفه مخلوط.
5- علقه.
6- مضقه.
7- تصویر و شکل گیری.
8- شکل گیری استخوانها.
9- پوشاندن گوشت بر استخوانها.
10- آفرینش جنس .
11- آفرینش روح .
12- تولد طفل.
13- بلوغ.
14- کهن سالی.
15- مرگ.
موقعی که قرآن این مراحل را برمی شمارد به واپسین مرحله زندگی انسان را مرگ معرفی می کند و می فرماید:
«کل نفس ذائقه الموت،‌آل عمران 185» «و لن یوخر الله نفسا اذا جاء اجلها، منافقون 11».
متخصصین در مورد مسائل علمی مرگ من جمله دکتر دیاب و قرقوز می نویسند:
اگر بوسیله میکروسکوپ الکترونیکی درون یک سلول پیر را بگردیم بر روی آن رسوباتی مشاهده خواهیم کرد که دانشمندان نام رسوبات پیری بر آن نهاده اند این رسوبات عبارت است از موارد شیمیایی غریبی که در سلولهای مغز و عضلات جمع شده و رنگ ویژه ای به آن می بخشد این مواد عبارتند از: مواد پروتئینی و شبه پروتئینی و چربیهای جمع شده، این مواد گاهی به مرور زمان به صورت شبکه های تار عنکبوتی درآمده و سلول را به روی سرنوشتی سوق می دهند که راه فراری بر این نماند و آن چیزی جز رگ نیست.
و سپس مرگ را از دیدگاه دیگری مورد بررسی قرار می دهند که تقریباٌ جواب سوال شما می باشد و می نویسند. مرگ موجود زنده ضرورتی است لازم برای توالی نسلها و گرنه اگر زندگی و حیات همین نسل موجود دست نخورده بقی بماند، بعد از مدت کوتاهی جمعیت کره زمین به حدی خواهد رسید که دیگر مجال ظهور و ادامه حیات برای نسلهای بعد وجود نخواهد داشت.
قرآن کریم در موارد منفرد به ضرورت و حقیقت مرگ اشاره فرمود، که کل نفس ذائقه الموت و ازمجموع آیات مربوط به مرگ بدست می آید که مرگ یک قانون عمومی الهی است که در همه جانداران اجرا می شود.
از نظر قرآن مرگ و نابودی انسان و نسلها، نابودی و فنا نیست بلکه دریافت کامل نفس، روح و شخصیت انسان است که زندگی دیگری را در جهان دیگر ادامه می دهد. پس هر چند که مرگ پایان به نظر می آید اما آغازی دیگر است. (1)
ولی از دیدگاه کسانی که مادی می نگرند و شعارشان نان و مسکن و آزادی یا خوراک، پوشاک و ممکن است خلقت و مردن را امری عبث، پوچ و بیهوده می دانند زیرا جهان بین آنان بر اصولی بی ارزش بنا شده است و کسانی که دیده ای ظاهر بین و لذت گرا دارند، چرخش تمامی افلاک را به خاطر حداکثر لذت شادکامی می دانند، از آن سو فرزانگان و دانشوران بر این باورند که دانستن و توانستن برترین هدف آفرینش است ما آمده ایم تا میزان آگاهی را افزایش داده و جهانیان را کم کنیم و دیر یا زود از این دنیا برویم و جایمان را به کسانی بدهیم که آنها هم بیایند به همین منظور و باید بدانیم که بیهوده خلق نشده ایم و حقاٌ به سوی او بر می گردیم.
«افحسبتم انما خلقناکم عبتثا و انکم الینا لاترجعون»(2)

________________________________________
1- پژوهشها در اعجاز علمی قرآن، دکتر محمد علی رضایی اصفهانی ص560
2- موضونه ص 115.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی