مسوليت بر خورد با بد حجابي هايي كه به صورت علني در جامعه مشاهده مي شود بر عهده كيست؟

اينكه چرا امروزه شاهد بد حجابي به نحو آشكارا و وسيع هستيم، بايد ديد ريشه آن از كجاست. در اين گزينه فقط فعاليت نهادهايي چون امر به معروف و نهي از منكر يا تلاشهاي نيروي انتظامي كفايت نمي نمايد، براي حفظ حجاب فرهنگ سازي بايد نمود علت بسياري از بدحجابي ها در جامعة ما برداشت مردم از مسئله حجاب است به صورتي كه گاهي عده اي حجاب را به معني زنداني كردن زن و بستن دست او مي دانند كه البته چنين نيست.
و عده اي ديگر برداشتشان از حجاب اين است كه لزوم حجاب براي زن موجب تعطيلي فعاليتهاي اجتماعي و اقتصادي مي شود و باعث تضعيف نيروي زنان مي گردد.[1] در جائي ديگر لزوم حفظ حجاب باعث از دست رفتن بسياري از منافع مي دانند. عده اي نيز توجيه مي كنند كه دل بايد پاك باشد و ظاهر انسان ملاک نيست, اينها همگي از جمله توجيهات و دلخوشي هايي است كه عده اي آن را ابزار قرار داده و به بي حجابي مي پردازند.
استعمار غرب را نيز نبايد فراموش نمود به قول حضرت امام (ره) گاهي عده اي با شعار آزادي زنان، به زنان ظلم مي كنند و مقام انسانيت زن را فرو مي كشند و زن را مثل يك عروسك درست مي كنند در حالي كه زن مربي جامعه است و از دامن زن انسانها پيدا مي شوند،[2] توجه به فرهنگ غرب و عمل كوركورانه به آن هم باعث بي حجابي مي گردد.
گاهي رشد منكرات به خاطر بي توجهي به قرآن و سخنان معصومين است. در آيات بسياري از قرآن براي حفظ حجاب هشدار داده شده است.[3] نهي از سخن گفتن با زن با ناز و كرشمه و يا اخطار به آسيب رساندن به حريم عفت، و يا مبارزه باچشم چراني،[4] و غيره.[5] از جمله مواردي است كه توجه به آن نمي شود و اين خودش باعث رشد بي حجابي مي گردد.[6]پس همگي براي ارزشهايي مثل حجاب مسئوليم, خواه مسئول دولتي يا روحاني و يا معلم و پدر و مادر، اما در اين ميان حكومت اسلامي وظيفه اي به مراتب سنگين تر دارد. بايد با ارائه راههاي مبارزه با بي حجابي مردم را به اين امر مهم سوق دهد.
حال چند راه مهم را متذكر مي شويم:
1. مبارزه بي امان با استعمار غرب و غرب زدگي و قطع فكر ها و دستهاي آلوده از عرصه هاي اداره نظام.
2. آگاهي بخشي در مورد آزادي صحيح و سوق دادن جوانان به طرف آزادي صحيح.
3. تربيت و تزكيه نفوس با برنامه هاي اخلاق اسلامي.
4. نشان دادن ارزش هاي والا و راستين انساني و اسلامي.
5. نشان دادن الگوهاي كامل و سالم و جايگزيني آنها به جاي الگوهاي دروغين (مثلاً حضرت فاطمه و حضرت مريم و زينب ـ سلام الله عليها ـ و… نه الگوهايي همچون برخي باصطلاح هنرمندان بدحجاب كه الگوي برخي نوجوانان و جوانان قرار مي گيرند.)
6. دوري از خودباختگي و تقويت اعتماد به نفس و استقلال فكري و موارد ديگر.[7]در پايان تأكيد مي كنيم كه كارآمدترين شيوه با اين پديده ناپسند همان امر به معروف و نهي از منكر همگاني است كه بارها رهبري بر آنها پافشاري نموده اند و متأسفانه كمتر توجيه به آن شده است.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. پوشش زن در اسلام، محمدي اشتهاردي، چاپ چهارم، زمستان 68، انتشارات ناصر.
2. نظارت ملي يا امر به معروف و نهي از منكر، عليزاده حسن آبادي، نشر مؤلف، تابستان 1371.
3. نظارت صالحان، ناشر امور تربيتي آموزش و پرورش شهرستان هاي تهران.
4. حجاب بيانگر شخصيت زن (حجاب برتر) محمد محمدي اشتهاردي، ناشر معاونت مبارزه با مفاسد اجتماعي ناجا.
5. مسئله حجاب، شهيد مرتضي مطهري، انتشارات صدرا.

پي نوشت ها:
[1] . كه البته چنين نيست و زن مي تواند با رعايت شئون اسلامي به همه كارهاي اقتصادي و فعاليت هاي روزمره‌اش بپردازد.
[2] . پيام امام به مناسبت روز زن، 1358، (رجوع شود پوشش زن در اسلام، ص 47).
[3] . و لايضربن بارجلهن ليعلم، يخفين عن زينتهن، (نبايد زنان به هنگام راه رفتن پاهاي خود را به زمين بزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود).
[4] . قل للمؤمنين يغضوا من ابصارهم و يحفظوا فروجهم.
[5] . نهي از خودنمائي و خودآرائي زنان بازنشسته (آيه 60 سوره نور) ممنوعيت ورود به اطاق پدر و مادر بدون اجازه. (آيه 58 و 59 سورة نور)
نهي از تهمت و اشاعة ناپاكي (آيه 23 سورة نور) مجازات شديد براي گستاخان به حريم عفت (آيه 2، سورة نور).
[6] . رجوع شود به كتاب پوشش زن در اسلام، ص 40 به بعد.
[7] . محمدي اشتهاردي، محمد، رجوع شود به كتاب حجاب بيانگر شخصيت زن،، ص 135.