در مورد آیه شریفه مورد پرسش، پاسخ ها و دیدگاه های متعدد و مختلفی مطرح شده که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم.
1. مراد از تابعین عیسى، امت محمد (ص) است و سه وجه برای این، بیان نمودند.
الف.برای این که از نظر زمان پس از امت عیسبى هستند.
ب. چون پیامبر ما (ص) تصدیق عیسى و کتاب او را نموده و کسى که دیگرى را تصدیق کند می گویند تبعیت او را کرده است.
ج. شریعت پیامبر ما با دیگر انبیاء در ابواب توحید که اصل و ریشه دین است متحد می باشد بنابراین پیغمبر اکرم متبع او است.
2. مراد از” اتباع” در آیه شریفه پیروى حق است، پیروانی است که مورد رضایت خداى سبحان است، پس عبارت” کسانى که تو را پیروى مىکنند” بر افرادى از نصارا که تا قبل از ظهور اسلام بودند و نیز بر افرادى از مسلمانان که بعد از ظهور اسلام در پیروى از اسلام استقامت کردند و مىکنند تطبیق می کند.
3. مراد از آیه شریفه مورد بحث این است که خداى تعالى نصارا را بر یهود برترى خواهد داد(این تفسیر با ظاهر آیه سازگارتر است).
4. مراد (همه در مجموع) نصارا و مسلمین است و آیه شریفه مىخواهد خبر دهد از این که یهود تا روز قیامت ذلیل و توسرى خور هر کسى است که معتقد باشد به اینکه پیروى از عیسى (ع) واجب است.
اما این که چرا مسلمانان جزء کافران به حضرت عیسی (ع) محسوب نمی شوند به این خاطر است که کافر در این جا به معنای منکر است و این قوم یهود هستند که آن حضرت را انکار می نمایند اما مسلمانان نه تنها آن حضرت را انکار و تکذیب نمی کنند و نسبت به او کافر نیستند بلکه پیروان حقیقی حضرت عیسی در خبر دادن به بعثت پیامبر اسلام مسلمانان هستند.
مسلمانان حضرت عیسی را یکی از پیامبران بزرگ و سومین پیامبر اولوا العزم و صاحب شریعت و کتاب می دانند بنابر این این که خداوند می فرماید تا روز قیامت پیروان تو (عیسی) را بر کافران برتری دادم تحقیقاً منظور از کفار مسلمانان نمی تواند باشد چون به هیچ وجه این کلمه بر مسلمانان اطلاق نمی شود.