شخصی از اهل کتاب از رسول گرامی(ص) پرسید: چرا عیسای مسیح در روز تولد خود سخن گفت و شما که از عیسی برتر هستید، در طلیعه میلادتان سخن نگفتید؟ حضرت رسول(ص) در جواب فرمود: عیسای مسیح ازآن جهت که بدون پدر به دنیا آمده، بداندیشانْ مادرش مریم را که عذرا و پاکدامن بود به بدنامی متهم کردند، بنابر این چاره ای جز این نبود که آن حضرت با سخن گفتن اعجاز آمیز خود، ساحت قدس مادر طاهره اش را تطهیر کند تا زبان بداندیشان بسته شود، اما برای من چنین حادثه ای پیش نیامد تا سخن گفتن در دوران کودکی را ایجاب کند، اما هنگامی که معجزه لازم شد من هم معجزات فراوان آوردم (بحار/18/199)

رسول خدا(ص) توانست جمادها را به نطق آورد: چنانکه حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید: در بعضی نواحی که در خدمت رسول خدا(ص) بودم، به هر سنگ و درختی می رسیدیم، به رسول اکرم(ص) می گفتند: «السلام علیک یا رسول الله» (بحار/17/260). اعجاز رسول اکرم یا دراین است که سنگ و درخت را گویا کند و یا پرده غفلت را از گوش دیگران بردارد تا سخن سنگ و درخت را بشنوند. و چنین کسی که این قدرت را دارد، به یقین توان سخن گفتن در کودکی را هم خواهد داشت، زیرا روح ملکوتی رسول اکرم(ص) در دوران کودکی نیز وجود داشته و مقتدر بوده است، اگرچه آثار آن در سنین بالاتر ظهور و نمود پیدا کرده است، زیرا هر کاری طبق ضرورت و مصلحت و برابر دستور الهی است.

آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)