معنای حیا-حیای زنان

حیا به معنای شرم داشتن از ارتکاب محرمات و مذمومات است که از نظر شرعی و عقلی و عرفی برای زن و مرد پسندیده است و با خجالت نیز فرق دارد زیرا خجالت اعم از آن است و گاه به امور غیر مذموم بلکه به واجبات نیز تعلق می گیرد و در این صورت به شرک خفی مبدل می شود; مانند شرم از انجام غسل جنابت و یا شرم زن در برابر شوهر. در برخی از نصوص چنین خجالتی را »حیای احمقانه « خوانده اند; چنان که پیامبر اکرم (ص ) فرمودند: «الحیائ حیائان : حیائ عقل و حیائ حمق , فحیائ العقل هو العلم و حیائ الحمق هوالجهل»؛(اصول کافی , باب حیائ). اما آن حیایی که خانم ها بیشتر به آن سفارش شده اند منظور شرم داشتن از برخورد و معاشرت با مرد نامحرم است و این مسائله به جهت جذابیت و شرایط جسمی و روحی خانم ها است تا هم مورد سوئ استفاده دیگران و استفاده ابزاری قرار نگیرند و هم ایمان و روحیه شخصی خویش را بهتر حفظ نمایند و واضح است که این مسائله گرچه برای مردان نیز ممدوح است ولی در این مسائله مردان به اهمیت خانم ها نیستند. برای آگاهی بیشتر ر.ک : علم اخلاق اسلامی , ج 1 – 3 (ترجمه جامع السعادات ), مولی مهدی نراقی , ترجمه : دکتر سید جلال الدین مجتبوی .