مقدمه­اي از چگونگي پيدايش پلوراليسم و ادله طرفداران آن را بيان کنيد؟ و آيا نسبيت در معرفت مي تواند دليل اين مدعا باشد؟

مقدمه:
پلوراليسم در غرب در حوزه هاي مختلفي مطرح و مورد پذيرش واقع شده است، از جمله حوزه هاي اخلاق ـ سياست ـ دين و… اما «پلوراليسم ديني در دهه هاي اخير با كار جان هيك در جهان مسيحي بالا گرفت. پلوارليزم (ديني) يك طرز تلقي در تئولوژي مسيحي است و اگر كلام مسيحي و اختلاف فرقه هاي مسيحيت را ندانيم نمي توانيم پلوراليزم را درست بفهميم.»[1] اگر درست به خاستگاه و انگيزه مطرح شدن بحث پلوراليزم در غرب نظر کنيم متوجه مي شويم كه: «در فرهنگ اسلامي ما با چنان مشكلي چون پلوراليسم ديني روبرو نيستيم مخلوط كردن معيارهاي اسلامي در مسيحيت منشاء اشتباهاتي شده است و سوء تفاهم بوجود آورده است. جان هيك مي ديد كه بسياري از غيرمسيحي ها تحت تأثير اديان ديگر انسانهائي پاك و بي آزار بار آمده اند. بنابراين جز ميّت كليسا در مورد غسل تعميد و نقش كليسا در نجات افراد و در مورد بهشت و جهنم چه توجيهي دارد؟!»[2] بناچار قائل به پلوراليسم ديني شد. اما اسلام با مسئله نجات ـ بهشت و جهنم و ساير مسائل كه باعث شد پلوراليزم ديني مطرح شود، بسيار منطقي برخورد مي كند كه اصولا لازم نيست براي پركردن خلاءها، قائل به پلوراليسم شويم.[3] با اين وصف بعضي از روشنفكران ممالك اسلامي و مملكت ما به دنبال بومي سازي اين نظريه هستند و سعي در اين دارند كه «نظريه پلوراليزم ديني آقاي جان هيك را با استفاده از تجربيات قبلي كساني چون محمد آركون و فضل الرحمان»[4] (كه در ديگر ممالك اسلامي سعي در جا انداختن آن داشته اند) در ايران جا بياندازند. حتي براي اين كه درست جا بيافتد از آيات و روايات و اشعاري نيز بهره مي جويند.
قبل از ذكر ادّله طرفداران پلوراليسم ذكر اين نكته ضروري است كه: در دلائلي كه به نفع پلوراليسم مطرح شده سراسر مغالطه و يك سردرگمي عجيب ديده مي شود كه در اين مختصر جاي بيان مغالطات نيست.[5] ادله طرفداران