ملاک حرمت غنا

همه مراجع (به جز تبریزى و سیستانى):

به قالب (صوت) مربوط است و محتوا هیچ نقشى ندارد. مکارم، استفتاءات، ج 2، س 701 و 703؛ صافى، هدایة العباد، ج 1، م 1697؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 978؛ خامنه اى، اجوبةالاستفتاءات، س 1150؛ نورى، توضیح المسائل، (مسائل مستحدثه)؛ بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 1449؛ وحید، منهاج الصالحین، ج 3، م 17.

آیةاللَّه تبریزى:

به هر دو مربوط است؛ اگر محتواى غنا کلام باطل باشد، خوانندگى و گوش دادن به آن حرام است و اگر کلام صحیح و حق باشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست. تبریزى، صراط النجاة، ج 5، س 1151 و 1162.

آیةاللَّه سیستانى:

به هر دو مربوط است؛ اگر محتواى غنا کلام باطل باشد، خوانندگى و گوش دادن به آن حرام است و اگر کلام صحیح و حق باشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست؛ مگر آنکه محتوا قرآن و دعا و ذکر باشد (که در این صورت حکم فرض اول را دارد). سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، م 20.