الهیات مسیحی و اندیشه نافع بودن شرور برای روح و جسم
 

چکیده
رنج برای هر انسانی در مرحله اول بسیار تلخ و آزاردهنده به نظر می‌رسد و انسان را نه تنها به لحاظ جسمی‌ بلکه به لحاظ روحی نیز درگیر می‌سازد. هر درد فیزیکی قطعا رنجی روحی را به همراه خواهد داشت. اما همیشه رنج‌ها بیهوده نبوده‌اند و برای آن‌ها فایده و کارکردی وجود دارد. رنج جسمی‌ و عاطفی نقش مهمی‌ در زندگی انسان داشته و در بسیاری از مواقع برای او مفید بوده و او را از وجود بیماری‌هایی آگاه می‌سازد که تا پیش از آن بدان‌ها آگاه نبوده است.

تعداد کلمات 601/ تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

 

“فیلیپ یانسی” در کتاب ” وقتی ما رنج می‌کشیم، خدا کجاست ؟” Show More Show Less از منظر فیزیکی، عاطفی و روحی به رنج نگاه می­کند و ما را کمک می­کند که رنج­هایمان را از این مناظر ببینیم. بخش اول کتاب، رنج را از منظر جسمی‌و بخش دوم و سوم هم از منظر عاطفی و روحی مورد بررسی قرار می­دهد. یانسی در بخش اول کتاب، تجربیات خود را از همراهی با دکتر “پل براند” در بیماستان بیان می­کند و اینکه از منظر زیست­شناسی، درد بیماران چه منفعتی برای بدنشان دارد. او پس از اتمام بخش­های دیگر کتاب نشان می­دهد که این­ها منافعی است که خدا رنج و درد را برای آنها به خدمت گرفته است. البته او ادعا نمی­کند که منافع تمام شرها و رنج­ها را نشان داده است و نیز اصراری ندارد که بگوید تمام رنج­ها را خدا به کار گرفته است، اما به ما کمک می­کند که به نقش رنج در زندگی خود پی ببریم.
یانسی از کار خود در بیمارستان مخصوص بیماران جذامی‌سخن می­گوید. اینکه این کار به او آموخته است که درد، برای سلامتی و بقای انسان ضروری است. او مثال بیمار جذامی­ای را می­آورد که به دلیل عدم احساس درد در چشمانش، کور می­شود. او تأکید می­کند که درد برای شرایط و موقعیت بشر امری ضروری است. [1]  

“جان هیک” برای توجیه شرور طبیعی که رنج یکی از نمادهای آن است، به اهمیت و ارزش بیولوژیکی و حیاتی رنج اشاره می‌نماید و آن را عامل بقاء نسل می‌داند. چرا که رنج به مثابه‌ آموزگاری است که به بشر راه‌های مقابله با عوامل کوتاه‌کننده‌ی عمر را آموزش می‌دهد. درد و رنج، به سان عامل هشدار دهنده­ای است که با ایجاد حساسیت به بشر می‌آموزد چگونه خود را در مقابل عوامل نابودکننده‌، حیات حفظ نموده و سبب می‌شود انسان برای بازیافت سلامتی و بهبودی تلاش کند.
همه ما برخورد سریع با موانع را تجربه نموده‌ایم. همه از سقوط، آتش‌سوزی، ابزارهای خطرناک و سلاح‌های کشنده می‌ترسیم. همه از نزدیک شدن به حیوانات درنده هراس داریم. عوامل نام­برده همه به نوعی موجب ظهور درد و به دنبال آن رنج شده و تهدیدکننده‌ی حیات بیولوژیکی ما می‌باشند و ما در مقابل آن­ها، با اتخاذ روش‌های تدافعی و یا پرهیز از در معرض واقع شدن، سلامت خود و بقاء نسل را حفظ می‌کنیم و همه‌ی این‌ها به مدد تجربه‌ی ما از درد پدید می‌آید.[2] رنج را می­توان به عنوان ابزار هرس برای از بین بردن چوب­های مرده زندگیمان همچون نقاط ضعف، گناهان، غفلت و جهل، نگرش­ها و ارزش­های خام و بی تجربه و… در نظر گرفت که هدف اصلی آن افزایش سرزندگی است.
 

نمایش پی نوشت ها:

[1]. When Life Hurts: Understanding God’s Place in Your Pain, p. 33.
[2]. علیزمانی، عباس، خلیلی، اکرم، پیشین، ص57.

منابع:
– زمانی، علی، امیر عباس و خلیلی، اکرم، «تئودیسه پرورش جان هیک»؛ پژوهش نامه فلسفه دین، سال نهم، شماره دوم، پاییز و زمستان 1390.
– When Life Hurts: Understanding God’s Place in Your Pain, Multnomah Books, 1999.