منت خدا برای دادن مقام امامت به حضرت ابراهیم(ع)

مـقام امامتی که به ابراهیم پس از امتحانات مشکل و پیمودن مراحل یقین و شجاعت بخشیده شد فـوق مـقـام نبوت و رسالت بود زیرا امامت عبارت است از تحقق بخشیدن برنامه های دینی اعم از حـکـومـت بـه معنی وسیع کلمه و اجرای حدود و احکام خدا واجرای عدالت و همچنین تربیت و پـرورش نـفـوس و این مقام از مقام رسالت و نبوت بالاتر است در حقیقت مقام امامت مقام تحقق بـخـشیدن به اهداف مذهب و هدایت به معنی ایصال به مطلوب است نه فقط ارائه طریق علاوه بر این هدایت تکوینی را نیز شامل می شود . تفسیر نمونه ج 1 ص 436، مکارم شیرازی – ناصر و دیگران