خانه » همه » مذهبی » منظور از خلقت انسان با دو دست خداوند

منظور از خلقت انسان با دو دست خداوند

سوره ص، آيه75: («قالَ يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِين‏»)

پس از امتناع ابليس از امر سجده، از سوى خداوند مورد مؤاخذه و بازپرسى قرار گرفت: «فرمود اى ابليس! چه چيز مانع تو از سجده كردن بر مخلوقى كه با دو دست خود آفريدم گرديد؟»
 بديهى است تعبير به «يَدَى» (دو دست) به معنى دست هاى حسى نيست، زيرا او از هر گونه جسم و جسمانيت پاك و منزه است، بلكه دست در اينجا كنايه از قدرت است، چرا كه انسان معمولا قدرت خود را با دست اعمال مى‏ كند، لذا در تعبيرات روزمره اين كلمه در معنى قدرت، فراوان به كار مى ‏رود، گفته مى ‏شود فلان كشور در دست فلان گروه است، يا فلان معبد و ساختمان بزرگ به دست فلان كس ساخته شده، گاه گفته مى ‏شود دست من كوتاه است يا دست تو پر است. دست در هيچ كدام از اين استعمالات به معنى عضو مخصوص نيست، بلكه تمام اينها كنايه از قدرت و سلطه است.
و از آنجا كه انسان كارهاى مهم را با دو دست انجام مى ‏دهد، و به كار گرفتن دو دست نشانه نهايت توجه و علاقه انسان به چيزى است، ذكر اين تعبير در آيه فوق كنايه از عنايت مخصوص پروردگار و اعمال قدرت مطلقه ‏اش در آفرينش انسان است.

پي نوشت:

تفسير نور، ج‏8،ص 128. تفسير نمونه، ج‏19، ص338.

 

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد