منظور از مغبون(زيان ديده، فريب خورده) چه كساني است؟

– هر كس دو روزش يكسان باشد، مغبون است: “من استوي يوماه فهو مغبون”[1]

– تكبر و غرور، در دنيا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است. “المغرور في الدنيا مسكين و في الآخرة مغبون”[2]

– كسي كه از نماز شب محروم شود، مغبون است. “فان المغبون من حرم قيام الليل”[3]

– كسي كه جهاد در راه خدا را ترك كند، مغبون است. ” من ترك الجهاد في الله كان كالمغبون”[4]

– در قيامت براي هر روز از ايام عمر، 24 خزينه و انبار باز مي شود و ساعاتي را كه انسان در آن كار خير نكرده به صورت خزينه خالي مي بينيد و تاسفي غير قابل وصف مي خورد. “فيناله من الغبن و الاسف علي فواتها حيث كان متمكنا من ان يملأها حسنات ما لا يوصف»[5]