برادر ديني از اينكه در اثر حس حق جويي و خداپرستي به مذهب اهل بيت و عترت رسول خدا(ص) كه بنام مذهب جعفري معروف است گرايش پيدا نموده اي بسي جاي شكر و خرسندي است كه با در دست داشتن چراغ حق الهي طي طريق نموده و به سعادت واقعي نائل خواهيد گرديد.
شيعه شدن با اعتقاد قلبي، به توحيد، نبوت انبياء و خاتميت حضرت محمد(ص)، امامت دوازده امام و غيبت امام مهدي(عج) و معاد و ساير ضروريات دين مثل نماز، روزه، حج، زكات و امثال آنها تحقق پيدا مي كند و هيچ شرط ديگري ندارد.
اما در احكام عملي نماز چونكه همه مسلمين بايد آن را انجام دهند و در انظار محسوس و ملموس اشت، براي امثال شما که در قيد و بند خانواده هستيد قدري به محذور برخورد مي كند ولي در عين حال تا زماني كه لازم باشد با تقيه نمودن كه در مذهب تشيع براي حفظ جان رعايت آن لازم دانسته شده با اين مشكل برخورد نمايند. بنابراين در مسئله نماز توجه به مسائل زير لازم ميباشد.
اولاً بايد بدانيد كه نمازهاي پنجگانه در مذهب شيعه بهتر است كه در همان پنج وقت خوانده شود لكن براي سهولت در امور، جمع ظهر با عصر و مغرب با عشاء نيز جايز مي باشدو لذا شما مي توانيد مانند اهل سنت نماز را در پنج وقت جداگانه بخوانيد.
ثانياً در ركعات نمازهاي واجب روزانه بين شيعه و سني اختلاف وجود ندارد و فقط در نوافل كه انجام آن در مذهب شيعه واجب نمي باشد اختلاف وجود دارد.
3. در كيفيت نماز اختلاف جزئي بين شيعه و سني ديده مي شود كه برخي آنها را مي توان بدون تقيه انجام داد. مثل اذكار ركوع و سجود و تشهد و سوره بعد از حمد و آمين نگفتن بعد از حمد. و اما برخي اجزاء نماز كه با چشم ديده مي شود مثل رها كردن دستها و امثال آنها مي شود در آنها تقيه نمود و بر روش اهل سنت انجام داد.
4. مسئله وضو كه كاملاً اعمال آن با چشم مشاهده مي شود. مي توان آن را در خلوت انجام داد اما در انظار پدر و هركس ديگري كه خطرش متوجه شما است تقيه نموده و به همان روش اهل سنت وضو گرفته شود.
البته تقيه مانند ساير موضوعات شرعي داراي احكام پنج گانه وجوب، حرمت، استحباب كراهت و اباحه مي باشد پس تقيه در همه جا واجب نيست بلكه ممكن است گاهي حرام باشد خصوصاً مادامي كه به فساد دين منجر شود.
اميدواريم كه انشاء الله با عمل كرد و برخورد شايسته با خانواده و والدين و اطرافيان چراغ هدايت آنها قرار گيريد. و در صورت كافي نبودن پاسخ مي توانيد دوباره مكاتبه نموده و سوالات تان را مطرح نماييد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. شيعه در اسلام، تأليف محمدحسين طباطبائي
2. حقيقت گمشده، سيدمحمد تيجاني.