هر چند میزان مهریه از نظر شرعی براساس توافق و رضایت زوجین می باشد و هر مقداری که مورد توافق زوجین باشد چه کم و چه زیاد به عنوان مهریه معین می شود(امام خمینی ره، ترجمه تحریر الوسیله، دفتر انتشارات اسلامی، 1368، ج 3، ص 528) ولی این بدان معنا نیست که نظر پدر و مادر نادیده انگاشته شود بلکه باید سعی شود که حتی الامکان رضایت و نظر آنان را نیز جلب نمود از طرفی از آنجا که مهریه یک بدهی است بر عهده مرد است و با مطالبه زن پرداخت آن بر او واجب می شود بهتر است مقدار مهریه به گونه ای باشد که مرد توانایی پرداخت آن را داشته باشد و توان مالی و شرایط مرد در نظر گرفته شود از طرفی باید شئونات زن لحاظ شود. بنابراین توجه به توان مالی و توانایی در مورد مقدار مهریه را نمی توان نشانه ای بر خواست فرد دانست بلکه بیانگر واقع بینی و درک صحیح فرد از مسؤلیتی است که متوجه اوست.
در دین اسلام براى مهریه، حد معینی بطور لزوم معین نشده است؛ بلکه بر اساس توافق و رضایت زن و شوهر انجام می گیرد. اما مستحب است مقدار آن از مهر السنه (پانصد درهم) بیشتر نگردد و نیز کمترین مقدار آن طوری باشد که در نظر عرف دارای ارزش باشد.
«مهر السنه» مقدار مهرى است که نبى اکرم صلى الله علیه وآله وسلم براى همسران خود و حضرت زهراعلیها السلام قرار داد. مقدار آن پانصد درهم است و هر درهم، معادل 6/12 نخود نقره سکه دار است. در مجموع برابر 6300 نخود (یا 5/262 مثقال) مى شود و قیمت آن در هر زمان، تابع نرخ همان زمان است.
نکته دیگر این که برخلاف تصور اشتباهی که متأسفانه در جامعه مطرح است که مهریه سنگین را نوعی ارزش برای زن می انگارند. از دیدگاه اسلام مهریه سنگین مورد نکوهش قرار گرفته و در مقابل سبک بودن مهریه از ارزش ها و خوبی های زن برشمرده شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بهترین زنان امت من زنی است که مهریه او از دیگران کم تر باشد». (الشیخ الحر العاملی، وسائل الشیعه، بیروت: داراحیاء و التراث العربی، ج 15، ص 10، ح 9)و در روایت دیگری شده که «کمی مهریه از برکت زن و زیادی مهریه از شومی اوست». (پیشین، ح 8) علاوه بر این برخلاف آنچه تصور می شود که مهریه سنگین موجب استحکام زندگی و تضمینی برای تداوم آن است، تجربه نشان داده که مهریه سنگین در بسیاری از موارد موجب اختلاف و دشمنی است. همان گونه که حضرت علی علیه السلام فرمودند که: «مهریه زنان را سنگین قرار ندهید که موجب عداوت و دشمنی خواهد شد». (پیشین، ص 11، ح 12) بنابراین مهریه سنگین نه دلیلی بر ارزش و ملاک خوبی زن محسوب می گردد و نه موجب استحکام پایه های زندگی و تضمین کننده آن است از این رو همسو شدن با تفکر اشتباه جامعه با این که پشتوانه عقلی و منطقی ندارد امری معقول و منطقی به نظر نمی رسد.
در دین اسلام براى مهریه، حد معینی بطور لزوم معین نشده است؛ بلکه بر اساس توافق و رضایت زن و شوهر انجام می گیرد. اما مستحب است مقدار آن از مهر السنه (پانصد درهم) بیشتر نگردد و نیز کمترین مقدار آن طوری باشد که در نظر عرف دارای ارزش باشد.
«مهر السنه» مقدار مهرى است که نبى اکرم صلى الله علیه وآله وسلم براى همسران خود و حضرت زهراعلیها السلام قرار داد. مقدار آن پانصد درهم است و هر درهم، معادل 6/12 نخود نقره سکه دار است. در مجموع برابر 6300 نخود (یا 5/262 مثقال) مى شود و قیمت آن در هر زمان، تابع نرخ همان زمان است.
نکته دیگر این که برخلاف تصور اشتباهی که متأسفانه در جامعه مطرح است که مهریه سنگین را نوعی ارزش برای زن می انگارند. از دیدگاه اسلام مهریه سنگین مورد نکوهش قرار گرفته و در مقابل سبک بودن مهریه از ارزش ها و خوبی های زن برشمرده شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بهترین زنان امت من زنی است که مهریه او از دیگران کم تر باشد». (الشیخ الحر العاملی، وسائل الشیعه، بیروت: داراحیاء و التراث العربی، ج 15، ص 10، ح 9)و در روایت دیگری شده که «کمی مهریه از برکت زن و زیادی مهریه از شومی اوست». (پیشین، ح 8) علاوه بر این برخلاف آنچه تصور می شود که مهریه سنگین موجب استحکام زندگی و تضمینی برای تداوم آن است، تجربه نشان داده که مهریه سنگین در بسیاری از موارد موجب اختلاف و دشمنی است. همان گونه که حضرت علی علیه السلام فرمودند که: «مهریه زنان را سنگین قرار ندهید که موجب عداوت و دشمنی خواهد شد». (پیشین، ص 11، ح 12) بنابراین مهریه سنگین نه دلیلی بر ارزش و ملاک خوبی زن محسوب می گردد و نه موجب استحکام پایه های زندگی و تضمین کننده آن است از این رو همسو شدن با تفکر اشتباه جامعه با این که پشتوانه عقلی و منطقی ندارد امری معقول و منطقی به نظر نمی رسد.