بنا بر آنچه معروف گشته، ماه صفر را «نحوستی» است؛ به خصوص روز چهارشنبه آخرین آن ماه را که به نحس بودن بیشتر معروف شده است و در این باره روایت مخصوصی از ائمه دین(ع) نرسیده و فلسفه آن دقیقاً برای ما روشن نیست. یک احتمال آن است که این نحس دانستن ماه صفر و مخصوصاً آخرین چهارشنبه آن، از این جهت باشد که وفات رسول خدا(ص) در آن روز واقع گشته است و از آن حضرت روایت شده است که می فرماید: «هر کس مرا به خروج ماه صفر مژده دهد، او را مژده بهشت می دهم و از این جهت عقول مردم حکم به نحس بودن آن ماه نموده است»، (میرزا جواد ملکی تبریزی، مراقبات (اعمال السنه) ، ترجمه علیرضا میرزا حکیم خسروانی، انتشارات نور فاطمه، ج 1، ص 49) . برای دفع نحوست این ماه، هیچ چیز بهتر از صدقه دادن و دعاها و استعاذات وارده نیست»، (شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه صفر) .