وهّابيّت از همان آغاز پيدايش خويش توسط محمد بن عبدالوهاب نجدي (1115ـ1206 هـ) پرچم مبارزه با اسلام راستين و تشيّع را برافراشته است و تا امروز نيزدر صدد لطمه زدن بر پيكره تشيّع علوي در جهان اسلام است و در اين مبارزه به أنحاء مختلف از مبارزات دست زده است كه ما در اين مجال به چند نمونه از آنها اشاره ميكنيم.
1. مبارزات عقيدتي:
در نظر وهّابيها، هيچ مسلماني موحد نيست، مگر اينكه امور معيني را ترك نمايد كه از جمله آنها اين موارد است:
الف: به وسيلة هيچيك از انبياء و اولياء خدا، به خدا توسل نجويد كه اگر چنين كند به راه مشركين رفته است.
ب: به قصد زيارت پيغمبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ سفر نكند و به قبر مطهر دست نگذارد و در نزد قبر آن حضرت دعا نخواند و نماز نگذارد و روي قبر بنا و مسجدي نسازد و براي آن نذر نكند.[1]ج: از پيغمبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ طلب شفاعت نكند.
د: به پيغمبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ سوگند ياد نكند و او را صدا نكند و آن حضرت را با لفظ سيّدنا توصيف نكند چرا كه سوگند به پيغمبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و مخلوقات ديگر، شرك اكبر و موجب خلود در آتش ميباشد.[2]هـ : و موارد بسياري كه در كتب مختلف راجع به آنها بحث شده است.
2. مبارزات تبليغي
وهابيّت از جمله اقداماتي را كه راجع به نشر عقايد خويش در مقابل خدشه دار كردن معارف تشيع و عقايد آن ميكند تبليغ گسترده ايست كه امروزه نيز ما شاهد آن هستيم با گذري اجمالي بر سايتهاي مختلف از طريق اينترنت به راحتي ميتوان گسترة تبليغ آنها را كه تمام جهان اسلام را در برميگيرد، مشاهده كرد. اهداي مبالغ هنگفت به گروهها و مردم براي جلب آنها، پخش كتب بر عليه تشيّع و در راستاي تبليغ عقايد خود، احداث مساجد و مدارس وهابي در نقاط مختلف جهان و … نمونهاي از اينگونه اقدامات است.[3]
3. مبارزات فيزيكي
از جمله مواردي كه وهابيّت از ابتداي تشكيل خود در صدر برنامههايش قرار داده بود حمله به مناطق شيعه نشين و قتل عام شيعيان و تخريب بقاع متبركه آنان بود. كه در آن راستا ميتوان به حمله آنان به مناطقي چون نجف، كربلا و … اشاره كرد. در اين حملات بسياري از شيعيان و مسلمانان كشته شدند و اموال آنان به دست وهابيان به غارت رفت.[4] آنان حتي به شهر مكه و مدينه يورش بردند و در شوال سال 1344 هـ ق به تخريب قبور ائمه بقيع ـ عليهم السّلام ـ و ديگر قبور از جمله قبر ام البنين مادر حضرت عباس ـ عليه السّلام ـ، قبر اسماعيل فرزند امام صادق ـ عليه السّلام ـ و ديگر صحابه تابعين پرداختند.[5] و امروزه نيز هر از چند گاهي ما شاهد اقدامات فيزيكي فرقه وهابيّت بر عليه تشيع هستيم كه نمونه بارز آن يورش وهابيان متعصب به حجاج بيت الله حرام و ضرب و شتم آنان است.
«عبدالعزيز بن باز» مفتي سعودي، هر نوع تظاهرات به بهانه اينكه «حج» يك عمل عبادي است و نبايد با مسائل ديگر مخلوط شود را تحريم كرد و در نتيجه پليسهاي مسلح به جان زائران خانه خدا افتاده و آنان را ضرب و جرح نمودند.[6]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. وهابيّت و ريشههاي آن، نورالدين چهاردهي.
2. وهابيّت، مباني فكري و كارنامة عملي، استاد جعفر سبحاني.
پي نوشت ها:
[1]. فقيهي، علي اصغر، وهّابيان، انتشارات صبا، چاپ سوم، 1366 هـ .ش، صص 141 و142.
[2]. سيد محسن امين، كشف الارتياب (تاريخچه و نقد و بررسي عقايد و اعمال وهابيها)، ترجمه سيد ابراهيم سيد علوي، انتشارات اميركبير، چاپ چهارم، 1376هـ ش، صص 252 و 317.
[3]. براي نمونه در سايت بازتاب با جستجوي كلمه «وهابيت» به موارد بيشماري از اين اقدامات وهابيت دست مييابيد.
[4]. علامه قزويني، سيد محمد حسن، فرقة وهابي و پاسخ شبهات آنها، ترجمه علي دواني، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، چاپ سوم، 1368 هـ ش، صص 32 و 41.
[5]. همان، ص 56.
[6]. استاد سبحاني، جعفر، آيين وهّابيّت، دفتر انتشارات اسلامي، چاپ ششم، 1373 هـ ش، صص 334 و 345.