نذر مادر حضرت مریم(ع)

در پاسخ نکاتی شایان توجه است:1. احکام در شریعت های مختلف – به خلاف اصول – متفاوتند؛ برای مثال، روزه در همه شرایع الهی وجود دارد، اما کیفیت آن متفاوت است. نذر نیز از احکامی است که در دین اسلام، شرایطی دارد که شاید این شرایط در ادیان دیگر نباشد.2. برخی مفسران گفته اند: نذر در زمان حضرت مریم برای خدمت در معبدها این گونه بوده که: کودکان از هنگامی که توانایی بر خدمت داشتند تا سن بلوغ و رشد، این وظیفه ها را زیر نظر پدران و مادران انجام می دادند و پس از رسیدن به مرحله بلوغ، تعیین سرنوشتشان به دست خودشان بود، اگر می خواستند به کار خود در معبد پایان داده و بیرون می رفتند و اگر هم تمایل داشتند به همان وضع، ادامه می دادند (تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ذیل آیه 35 سوره آل عمران).و در واقع سرپرستی اطفال تا زمان بلوغ نه تنها وظیفه بلکه حق والدین (پدر و مادر) نیز می باشد که از آن به حق حضانت یاد می شود. براساس این حق هرگاه پدر و مادر برای تربیت فرزندانشان رویه خاصی که به مصلحت طفل است انتخاب کنند تا زمانی که طفل به سن بلوغ و رشد برسد، در راستای همان انجام وظیفه و احقاق حقوقی است که بر فرزندان دارند.