نزول تدريجي قرآن حكمت ها و فوايد بسياري دارد كه در ادامه به چند مورد اشاره مي شود:
1. بهترين و مهم ترين علت و فايده نزول تدريجي قرآن همان است كه قرآن خود به آن اشاره كرده است: كافران براي خرده گيري به قرآن مي گفتند چرا اين كتاب مانند تورات و انجيل يك جا بر پيامبر نازل نمي شود. «وَ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً»[1] خداوند براي پاسخ به سوال آنها فرمود: «كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ ورَتَّلنـَهُ تَرتيلا» اين نزول تدريجي به خاطر آن است كه قلب تو را محكم داريم و آن را تدريجاً بر تو خوانديم.[2] بنابراين قرآن در بيان فايده اين كار به محكم نمودن قلب پيامبر به اين وسيله اشاره كرده است. نزول تدريجى آيات، مخصوصا در موقعيت هاى بحرانى و در هنگامه ها و جنگها و تنگناها، بهترين دلگرمى و پشتوانه براى پيامبر بود و قلب مبارك آن حضرت را قوت مى بخشيد. بدون شك آياتى كه به آن حضرت توصيه به صبر و پايدارى مى كردند، اگر همه يكباره نازل مى شدند، تأثير نزول همان آيات را به هنگام خطر و مواجهه نداشتند؛ مثلا وقتى كه گفتار گمراهان ممكن بود، خاطر پيامبر را آزرده گرداند، آيه اى نازل مى شد و به ايشان دلداري مي داد.
2. فايده ديگر اينست كه پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و مسلمانان احساس كنند همواره مورد عنايت خاص پروردگار قرار دارند و پيوسته رابطه آنان با حق تعالى استوار است و اين تداوم نزول باعث دلگرمى و تثبيت آنان را فراهم مي شود.[3]
3. بيشك اگر مطالب به طور تدريجي براساس نيازها هم از نظر تلقّي و هم از نظر ابلاغ به مردم پياده شود و براي هر مطلبي شاهد و مصداق عيني وجود داشته باشد، بسيار مؤثرتر است. در اينصورت مردم آهسته اما پيوسته زندگى فردى و اجتماعى خويش را با آن هماهنگ كرده و به مرحله كمال خويش مي رسند.
4. يكى ديگر از رازهاى نزول تدريجى قرآن را مى توان «تحريف ناپذيرى» آن دانست. نزول تدريجى قرآن اين امكان را فراهم مى ساخت تا اصحاب آيات قرآن را حفظ كنند. فصاحت و بلاغت قرآن از يك سو، و اهتمام و عنايت مسلمانان از سوى ديگر وقتى با نزول تدريجى آيات همراه مى گشت، صيانت و حفاظت از وحى الهى را قطعى مى ساخت.
5. نزول بسيارى از آيات قرآن ارتباط و پيوستگى كامل با حوادث و رويدادهاى زمان پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله داشته و چون اين حوادث تدريجا به وقوع مى پيوسته، آيات نيز همزمان با آن يا متعاقب آن نازل مى گشته اند. اين حوادث و وقايع را كه منجر به نزول آيات مى شده اند، «سبب نزول» يا «شأن نزول» ناميده اند.[4]
پي نوشت:
[1] . و كافران گفتند: «چرا قرآن يك جا بر او نازل نمى شود؟! فرقان،32
[2] . فرقان، 32
[3] . علوم قرآنى، محمد هادي معرفت، موسسه فرهنگى التمهيد،قم،1381، ص: 61
[4] . درسنامه علوم قرآنى، حسين جوان آراسته، بوستان كتاب قم،1380،ص: 93-90