نسل سوم ۲

در شماره قبل تعریف نسل سوم و

خصوصیات آن را بررسی کردیم. این شماره به ارتباط این نسل با انقلاب می پردازد و

شماره آتی در مورد نیازها و خواسته های نسل سوم و آسیب شناسی آن نسل خواهد بود.

نسل سوم و

انقلاب اسلامی

بررسی واقعیات

موجود پیرامون نسلهای انقلاب اسلامی مبین این نکته مهم است که بخشی از تفاوت های

موجود بین نسل ها کاملاً طبیعی است. آرمان ها، نیازها و احساسات نسل جوان هر

جامعه ای با نسل پیش متفاوت است به این معنی که معمولاً نسل های جدید، بخش هایی از

دیدگاه های نسل های قبلی را تعدیل می کنند یا تغییر می دهند و برخی مواقع این تغییر

و تعدیل ها بسیار جدی است. این تفاوت اگر به درستی شناخته شود و با شیوه های صحیح

با آن برخورد گردد، نه تنها عارضه ای به دنبال نخواهد داشت، که موجب پختگی و ارتقای

نسلهای آینده خواهد شد. بخش دیگری از این فاصله نه تنها طبیعی که مطلوب است و نشانه

تحول خواهی، نوگرایی و سرزندگی نسل جوان می باشد. چنان که از امام صادق (علیه

السلام) نقل شده است که فرزندان خود را نه برای امروز بلکه برای بیست سال آینده

تربیت کنید؛ یعنی در واقع بیست سال بعد مانند امروز نخواهد بود و فضای معنایی بیست

سال بعد نیز با فضای معنایی امروز تفاوت خواهد داشت، بنابراین، دگرگونی در نسل های

جدی و تا حد زیادی طبیعی خواهد بود. اما اگر شکاف نسل ها را به معنی انقطاع و

انقلاب نسل ها بدانیم، به معنی که پدیده نسل ها ممکن است از مسیر سیلان عادی خود

خارج شود و در شرایط خاص دچار دگردیسی ناگهانی شود و این دگردیسی به گونه ای باشد

که بتوان از کلمه انقلاب در نسل ها استفاده کرد که در آن تمام مفاهیم، گزاره ها،

سلیقه ها و غیره به طور ناگهانی تغییر می یابند، در آن صورت به قطع می توانیم ادعا

کنیم که این امر یک واقعیت نیست بلکه یک توهم بیش نخواهد بود. چرا که انقلاب در

نسل ها زمانی است که هنجارها و ارزش های قدیمی در حال از بین رفتن باشند و ارزش های

جدید نیز وجود نداشته باشد، آن وقت است که جامعه دچار انقلاب می شود. و این امر در

جمهوری اسلامی قابل تصور نیست و نخواهد بود. مقام

معظم رهبری

در تبیین رابطه نسل سوم با انقلاب اسلامی می فرمایند:

«

یکى از

حرفهایى که امروز محور جنگ روانى دشمن است – که لازم است آن را بگویم – این است که

مى‌گویند نسل سوم انقلاب از ایده‌هاى انقلاب جدا شده است! بعد به دنبالش یک فلسفه

هم مى‌گذارند -مثل همه‌ى فلسفه‌هاى قلابى و دروغین و جعلى که فقط براى توجیه یک

حرف دروغ و غلط درست‌ مى‌کنند تا کسى جرأت نکند بگوید این حرف غلط است- مى‌گویند

این حرف متکى به یک فلسفه است! آن فلسفه چیست؟ آن فلسفه این است که همواره در همه‌ى

انقلابها، نسل سوم از آن انقلاب رو برگردانده‌اند! حرف دروغ، حرف غلط، حرف چرند!

کدام انقلابها را مى‌گویید؟ در سال 1789 در فرانسه انقلاب شده؛ اما نه نسل سوم، نه

نسل دوم، بلکه همان نسل اول از انقلاب برگشتند! بعد از چهار، پنج سال، یک حرکت علیه

انقلابیونِ اول به وجود آوردند و سه، چهار سال‌ قدرت را قبضه کردند؛ باز بعد از

چهار، پنج سال علیه آنها فعالیت شد؛ به سال 1802 که رسید، آن‌چنان ماهیت این انقلاب

دگرگون شده بود که کسى مثل ناپلئون‌ توانست بیاید و تاج پادشاهى را روى سرش بگذارد!

… بعد هم تا نزدیک به هشتاد، نود سال رژیمهاى سلطنتى – البته سلطنتهاى گوناگون و

سلسله‌هاى مختلف – در فرانسه پابرجا بود، که دایماً در حال جنگ و ابتذال و فساد

بودند! آن انقلاب به نسل سوم که هیچ، به نسل دوم هم نرسید؛ چون پایه‌هاى انقلاب،

پایه‌هاى سستى بود. امروز بعد از گذشت دو قرن، بعضیها در جمهورى‌ اسلامى خجالت

نمى‌کشند؛ مى‌آیند ایده‌هایى که در زمان خودش یک انقلاب را نتوانسته بود به سامان

برساند، با تیتر درشت به انقلابیون ایران تقدیم مى‌کنند؛ انقلابیونى که توانسته‌اند

عظیم‌ترین انقلاب را با پایه‌هاى مستحکم به وجود بیاورند و سالهاى متمادى آن را در

مقابل طوفانها حفظ کنند.

انقلاب اکتبر

شوروى هم به نسل سوم نرسید. هنوز شش، هفت سال از پیروزى انقلاب نگذشته بود که

استالینیسم سر کار آمد؛…حکومت به اصطلاح کارگرى، که براى طبقات ضعیف تشکیل شده

بود، به حکومت استبدادِ مطلق فردى تبدیل شد…بنابراین مسأله‌ى نسل دوم و سوم و این

حرفها نبود؛ همان اوایل کار، همه چیز از دست‌ رفته بود. این کدام فلسفه است، با کدام

انقلاب تطبیق شده و در کجا تجربه شده که نسلهاى سوم انقلاب، از انقلاب برمى‌گردند؟

نخیر، این بسته به این است که‌ ایده‌ى آن انقلاب چه باشد. اگر ایده‌هاى یک انقلاب

بتواند نسل دوم و سوم و دهم را به خاطر اصالت و صحت خود قانع کند، آن انقلاب عمر

ابدى خواهد داشت. ایده‌هاى انقلاب اسلامى، ایده‌هایى هستند که عمر ابد دارند.

عدالت خواهى هیچ وقت کهنه نمى‌شود؛ آزادى‌خواهى و استقلال‌خواهى هیچ وقت کهنه‌

نمى‌شود؛ مبارزه‌ى با دخالت بیگانگان هیچ وقت کهنه نمى‌شود؛ اینها چیزهایى است که

همیشه براى نسلها جاذبه دارد… مطمئن باشند همان شور و هیجان و ایمان و عواطفى که

در نسل جوانِ آن روز وجود داشت و توانست آن کار را بکند، در این نسل جوان هم موجود

است.»[1]

ادامه دارد