اسحاق بن محمّد نخعي گويد:
فهفکي از امام حسن عسکري × پرسيد: چرا زن بينواي ضعيف، يک سهم مي گيرد، امّا مرد دو سهم؟
امام × فرمود:
إِنَّ الْمَرْأَةَ لَيْسَ عَلَيْهَا جِهَادٌ وَ لَا نَفَقَةٌ وَ لَا مَعْقُلَةٌ إِنَّمَا ذَلِکَ عَلَي الرِّجَال.
«زن، نه وظيفه جهاد دارد، نه نفقه و نه ديه، و اين ها بر عهده مردان است».
پيش خودم گفتم: به من گفته شده بود که ابن ابي العوجاء همين مسئله را از امام صادق × پرسيده بود، آن حضرت هم همين جواب را داده است.
امام عسکري × رو به من کرد و فرمود:
نَعَمْ هَذِهِ مَسْأَلَةُ ابْنِ أَبِي الْعَوْجَاءِ وَ الْجَوَابُ مِنَّا وَاحِدٌ إِذَا کَانَ مَعْنَي الْمَسْأَلَةِ وَاحِداً جَرَي لِآخِرِنَا مَا جَرَي لِأَوَّلِنَا وَ أَوَّلُنَا وَ آخِرُنَا فِي الْعِلْمِ وَ الْأَمْرِ سَوَاءٌ وَ لِرَسُولِ اللهِ| وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ × فَضْلُهُمَا.
«آري، اين مسئله، مسئله ابن ابي العوجاء است و هر گاه سؤال يکي باشد، جواب ما نيز يکي است، براي آخرين ما همان جاري است که براي اوّلين ما و اوّلين و آخرين ما در دانش برابر است و پيامبر خدا | و اميرمؤمنان × فضيلت خاص خود را دارند».[1]