بر اساس آموزه های دینی، بر این باوریم که فرشتگان در راستای وظایفی که به آنان محول شده هیچ گونه تخطی و نافرمانی ندارند.
خداوند در توصیف فرشتگان می فرماید: هرگز فرمان خدا را مخالفت نمىکنند و آنچه که را فرمان داده شدهاند (به طور کامل) اجرا مىنمایند؛ یعنی فرشتگان اوامر و دستورات الاهی را می پذیرند و نسبت به آن پای بندند. بدیهی است که بر این اساس نباید اختلافی نیز باهم دیگر داشته باشند.
بنا بر این در بین فرشتگان بحث و گفتگو و سؤال و جواب است نه جدال و کشمکش.
اما روایتی که در سؤال مطرح شد، از جهت دلالت و سند مشکل دارد؛ زیرا در کتب رجالی ما، بسیاری از این راویان (أحمد بن عبد الله، عبد الله بن محمد عبسی، ، حماد بن سلمة، اعمش و زیاد بن وهب) مورد توثیق و تأیید قرار نگرفتند و این حدیث نیز در هیچ یک از کتب معتبر حدیثی از جمله کتاب های اربعه نیامده است بلکه تنها در کتاب اختصاص شیخ مفید و بحار الانوار علامه مجلسی آمده است. علاوه بر این که کلمه تشاجر (که در مورد فرشتگان در حدیث ذکر شد) اغلب به مفهوم دعوا و منازعه می آید و گفتیم که در مورد فرشتگان این مسئله درست نیست.
نتیجه این که نمی توان بر اساس قوانین علم رجال و حدیث به اعتبار روایت مذکور ، حکم کرد.