بنو قریظه، یکی از قبایل یهودی ساکن در مدینه بودند که بر اساس معاهده ای چند جانبه، در این شهر زندگی مسالمت آمیزی با مسلمانان داشتند، تا زمانی که در جریان جنگ احزاب، آنان با نقض پیمان خود، عملاً در نقش ستون پنجم دشمنانی عمل نمودند که مدینه را در محاصره خود داشتند و بر همین اساس، پیامبر گرامی اسلام (ص)، بعد از پایان موفقیت آمیز آن جنگ، پیمان شکنان را به سزای خیانت خود رساند. شیعه و اهل سنت در نقل قسمت عمده ای از این ماجرا، اختلاف نظر چندانی ندارند. در مورد دلیل نامیده شدن آنان به این نام نیز باید گفت: بسیاری از قبایل عرب به اجداد خود منتسب شده و به نام آنها نامیده می شوند. بنابراین، یک احتمال آن است که نام گذاری “بنو قریظه” نیز به دلیل انتساب به فردی به نام “قریظه” باشد.