خانه » همه » مذهبی » نقد دولت های گذشته

نقد دولت های گذشته

با سلام قبل از بررسی مجموعه مطالبی که مطرح کرده‌اید لازم به ذکر است متذکر شویم که شما با مرکز مشاوره نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاهها مکاتبه نموده اید و جهت انعکاس دیدگاههای خویش به مقام معظم رهبری می توانید از طریق پایگاه اینترنتی ایشان(نظیرhttp://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=letter) اقدام نمائید . مرکز مشاوره به تحلیل و بررسی دغدغه‌های فکری نسل دانشجو می‌پردازد و شاید محتوای مطلب ارسالی شما ارتباط چندانی با اهداف این مرکز نداشته باشد ولی ارزیابی این نامه را به عنوان ناظری بی‌طرف و حساس نسبت به انقلاب و نظام اسلامی به تحلیل می‌نشینیم.
در تحلیل نامه بلند بالای شما به مقام معظم رهبری نکاتی به ذهن می‌رسد که به صورت خلاصه به آن اشاره می‌شود.
1. یکی از مسائل قابل توجه در ارزیابی مسائل سیاسی ـ اجتماعی کشور، تحلیل مناسب و دقیق عملکردها در طول این سی‌سال است. اما این نکته باید مورد توجه باشد که این ارزیابی بایستی با توجه به شرایط و مقتضیات زمانی، امکانات، محدودیت‌ها و … باشد. عدم توجه به این مسائل باعث می‌شود تحلیل‌های مناسب و دقیقی از عملکردها به دست نیاید. این‌که شما اشاره کرده‌اید که بایستی پرونده‌های دولت‌های قبل بررسی و ارزیابی شود امری است مطلوب و بسیار مفید در مسیر رو به تکامل ملت مسلمان ایران، اما اگر به این مسائل ذکر شده توجه نشود چه بسا ارزیابی‌ها فاقد واقعیت عینی شده نتیجه معکوس به دنبال داشته باشد.
2. در مورد تأییدات مقام معظم رهبری نسبت به دولت‌ها که مورد اشاره شما قرار گرفته؛ باید گفت، اولاً موضع ایشان نسبت به کلیه دولت‌های منتخب مردم حمایت کلی بوده است، البته باید ذکر کرد که ایشان دولت فعلی را دولتی می‌دانند که در مسیر خط اصیل انقلاب و امام فعالیت می‌کند ولی این شاید بدان معنا نباشد که دولت‌های قبلی هیچ اثر و نشانه‌ای از مسیر انقلاب و امام در رفتارشان نبوده است. یا حداقل تمامی دولت‌های قبل این‌گونه نبوده است. اگرچه ممکن است برخی افراد در هر دولتی قصد باطلی نیز داشته باشند اما به صورت کلی باید گفت بدنه اصلی دولت‌ها تنها چند مهره کارگزاری سرشناس نیست بلکه انبوهی از نیروهای متخصص در زمینه‌های مختلف است که شاید به جرأت بتوان گفت بسیاری از ایشان دل در گرو اعتلای نظام اسلامی دارند. از این جهت شاید نتوان به این کلیت گفت که هیچ تأییدی از سوی رهبری در خصوص دولت‌های قبلی وجود نداشته است. اگرچه تأییدات ایشان نسبت به علمکرد دولت‌های نهم و دهم حائز اهمیت است.
3. یکی از نکات قابل توجه در مجموعه مطالب شما، این است که اشاره کرده‌اید؛ در اطراف این دولت نیز هستند گروه‌ها و جریان‌هایی که اعتقادی به اقدامات صحیح دولت ندارند. باید گفت این قضاوت نشانه دقت و بی‌تعصبی شما در تحلیل مسائل است. و اگر این نحوه قضاوت را در تمامی مواد نامه مورد توجه قرار می‌دادید چه بسا ارزیابی منطقی‌تری را نتیجه می‌داد.
4. این‌که به صورت مطلق بگوییم دولت‌های قبلی مورد حمایت کامل خارجیان بوده‌اند امری است غیرقابل قبول. بله برخی اقدامات ناصواب در دولت‌های گذشته دندان طمع دشمنان انقلاب و اسلام را تیزتر می‌کرد. اما این بدان معنی نیست که اقدامات ایشان طراحی‌هایی بود که از سوی خارجیان دیکته شده از آن جهت مورد حمایت کامل ایشان بوده است.
5. در بخشی از نامه خود اشاره کرده‌اید که در دولت‌های گذشته از صنایع نظامی غفلت شده است. به نظر می‌آید این نکته دلائل بسیار محکم و غیرقابل خدشه‌ای را بایستی داشته باشد. چرا که ظاهر امر خلاف این مطلب را نشان می‌دهد. بسیاری از صنایع نظامی و دفاعی که ما امروز شاهد آن هستیم، در دولت‌های قبلی پایه‌ریزی شده است، حتی این امر در خصوص تأسیسات هسته‌ای نیز قابل طرح است.
6. این‌که معتقد باشیم تمامی اقدامات عمرانی صورت‌گرفته همچون ساخت سد و نیروگاه با هماهنگی خارجیان بوده و در راستای بی‌توجهی به طرح‌های مهم و کلانی مانند انرژی هسته‌ای است، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. مگر تمامی امور کشور مسائل هسته‌ای است. کشوری که در زمینه‌های زیربنایی با مشکل مواجه باشد، روی پیشرفت را نخواهد دید حتی اگر از نظر هسته‌ای در درجات عالی باشد.
7. این‌که تمامی اقدامات صورت گرفته طی سی‌سال نظام جمهوری اسلامی متصف به خیانت گردد به دور از انصاف اسلامی است. اقدامات و فعالیت‌های عمرانی صورت گرفته طی دوران نظام اسلامی را نمی‌توان به راحتی نادیده گرفته و تمامی اقدامات را آب ریختن در آسیاب دشمن دانست. این مسئله به این معنی خواهد بود که تمامی نیروهای متخصص ما خائن به این مملکت هستند. چراکه بدنه اصلی هر دولت را نیروهای متخصص تشکیل می‌دهند و یک دولت را تنها مدیران ارشد آن تشکیل نمی‌دهد.
8. نکته پایانی که به نظر می‌آید قابل طرح است این‌که، متذکر شویم رهبری معظم انقلاب بنا به ویژگی‌های شخصیتی‌شان و نیز موقعیت سیاسی و دینی‌شان در نظام جمهوری اسلامی ایران، چنان نیست که از مسائل بی‌خبر باشند.بسیاری از مطالبی که مورد اشاره شما قرار گرفته و اطلاعات صحیح مربوط به این ادعاها بخش اندکی از دانسته‌های ایشان نسبت به مسائل کشور، جریان‌های سیاسی و افراد باشد. ولی توجه به واقعیت ها و مصالح واقعی کشور بدون از هیاهوی تبلیغاتی و هزاران دلیل دیگر که ممکن است از دید ما مخفی باشد، ایجاب می‌کند تصمیم‌گیری‌ها به گونه‌ای دیگر باشد. البته این بدان معنا نیست که نخبگان جامعه ایران، نسبت به مسائل بی‌تفاوت بوده در مواردی که احساس می‌کنند وظیفه روشنگری نسبت به مسائل وجود دارد، خاموش باشند. چنانکه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در آسیب شناسی مناظره های انتخاباتی ریاست جمهوری دهم ضمن نقد برخی جهت گیریهای اشتباه بر تداوم اصل آن و بررسی عملکردها تاکید داشته و فرمودند:«اگر این جور مناظره ها در طول سال و در طول چهار سال ادامه داشته باشد، دیگر وقتى در هنگام انتخابات پیش آمد، حالت انفجارى پیدا نمیکند؛ همه ى حرفها در طول زمان گفته خواهد شد، شنیده خواهد شد؛ نقدها، پاسخها، جوابها. اینها محسنات این مناظرات بود که خیلى خوب بود؛ اما عیوبى هم داشت که این عیوب را باید برطرف کرد. در مواردى انسان میدید که در این مناظره ها جنبه ى منطقى مناظره ضعیف میشد؛ جنبه ى احساساتى و عصبى پیدا میکرد؛ جنبه ى تخریبى غلبه پیدا میکرد؛ سیاه نمائى وضع موجود به شکل افراطى در این مناظره ها دیده شد؛ سیاه نمائى دوره هاى گذشته هم در این مناظره ها مشاهده شد؛ هر دو بد بود. اتهاماتى مطرح شد که در جائى اثبات نشده است؛ به شایعات تکیه شد، بى انصافیهائى احیاناً دیده شد؛ هم بى انصافى نسبت به این دولت با این همه حجم خدمت، و هم بى انصافى نسبت به دولتهاى گذشته و دوران سى ساله. آقایان در خلال صحبت احساساتى شدند و لابلاى حرفهاى خوب، حرفهائى هم که خوب نبود، گفته شد.» (خطبه های نماز جمعه تهران به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی،۱۳۸۸/۰۳/۲9 )
امید است مطالب طرح شده برای شما مفید بوده باشد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 1/100140550)

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد