نواهاي شيطاني
نواهاي شيطاني
امروزه ديگر صليب هاي وارونه، ستاره پنج پر، صورت هاي نقاشي شده، ماسک هاي حيوانات درنده شاخ دار، برهنه پوشي و …، تنها نشانه ها و سمبل هاي شيطان پرستي نيستنتد.
شيطان پرست ها موظفند که هميشه خشم و نفرت خود را نسبت به مقدسات اعلام کنند.
استفاده از موسيقي، مهم ترين ابزار اين فرقه، جهت تبليغ عقايد خود و نيز تحت تأثير قرار دادن جامعه، به خصوص قشر جوان است. اين گروه ها گاهي اذعان مي کنند که شيطان پرست هستند و برخي از آن ها بدون اين ادعا، به تضعيف بنيان هاي ارزشي و ديني و تبليغ افعال شيطاني مي پردازند.
با توجه به فراواني موسيقي هاي مبلّغ اين گرو ها و رويکرد برخي جوانان بي اطلاع به اين نوع موسيقي و حتي چاپ کتاب هاي حاوي متن اين موسيقي ها و سرمايه گذاري زياد يهود در اين باره، بررسي و تحقيق پيرامون اين موضوع و اطلاع رساني و آگاهي افکار عمومي، امري ضروري است.
خبر گزاري فارس طي خبري در تاريخ 1383/10/20 پرده از اين فعاليت ها برداشت و در اين باره گزارش داد:
«يکي از دانشجويان اسبق رشته هاي پزشکي دانشگاه […] که از افراد مؤثر گروه شيطان پرست «هوي متال» ايران بوده است، مدتي پيش به صورت اتفاقي و بر اساس درخواست يکي از دوستان خود که قصد بازديد از جبهه هاي جنوب کشور را در کاروان هاي راهيان نور داشت، به همراه جمعي از دانشجويان، عازم اين مناطق شد که تأثيرات روحي اين سفر، زمينه ساز رويگرداني وي از فعاليت در گروه هاي فعال شيطان پرست و بيان حقايقي قابل توجه درباره آن ها شده است.
به گفته وي عناصري از رژيم صهيونيستي که در کشور امارات حضور دارند، شبکه اصلي هدايت گروه هاي هوي متال را در ايران، در دست دارند.
بر اساس اسناد ارائه شده توسط وي، حساب هاي ارزي اين گروه تا چندي پيش در شبکه بانکي کشور فعال بوده و از طريق شبکه اينترنت، هدايت مي شدند و در ساله هاي گذشته، حدود هشت ميليون دلار آمريکا به اين حساب ها واريز شد تا بين گروه هاي شيطان پرست، در شهرهاي مختلف ايران، توزيع گردد.»
مطالب ارائه شده نشان مي دهد که برخي فعاليت هاي ضد امنيتي نيز توسط برخي عناصر خاص در اين گروه ها، براي پيشبرد مقاصد رژيم صهيونيستي انجام مي شود.
در حال حاضر نيز گروه هاي متال، با قديمي شدن علاقه به رپ در ايران، طرفداران بيشتري را جذب کرده است.»
موسيقي متال
موسيقي متال، داراي زيرمجموعه هاي زيادي است که برخي از آنان جزء مهم ترين گروه هاي شيطان پرستان محسوب مي شوند؛ مانند هوي متال، بلک متال و …
Black Metal
بلک متال از زماني پديد آمد که نئووايکينگ هاي نروژ، در جست و جوي راه و وسيله اي بر اي نابود کردن مسيحيت در نروژ و بعد در تمام دنيا بودند و در اين راه، انسان هاي بسياري را کشتند و کليساهاي زيادي را آتش زدند و بلک متال را آن قدر نواختند تا شايد خداي تاريکي ها باز گردد!
موسيقي اي که بيانگر دنياي تاريک، سرد و بي روح است و سبکي مملو از خشونت، مرگ و کشتار، به اين گروه اختصاص دارد.
Death Metal
در سبک دت متال، مرگ يگانه حقيقتي است که راه فراري از آن نيست.
درباره مفهوم مرگ، شيطان پرستان به دو دسته بسيار بزرگ تقسيم مي شوند:دسته اول، کساني هستند که خودآگاهانه، مرگ و ماندن در جهنم را ترجيح مي دهند و دسته دوم، کساني هستند که منکر مرگ هستند و بر اين گمانند که پرستش شيطان، کفايت مي کند تا او آنان را از چنگال مرگ رهايي بخشد و عمري جاودان، نصيب آنان گرداند.
از اين لحاظ، دسته اول خطرناک ترند. زيرا آگاهانه به جنگي نامقدس در برابر خداوند روي مي آورند. جنگي که مي دانند در آخر به شعله هاي آتش ختم مي شود. آنان گناه را زينت دروني انسان تصور مي کنند و به مرحله اي مي رسند که ديگر گناه براي زندگي آنان، از آب و نان نيز ضروري تر مي شود. تا درجه اي که ديگر چيزي جز گناه نمي بينند. آنان به هر گناهي دست مي زنند؛ ربا، قتل، دروغ، تهمت، دزدي، شرب خمر، هتاکي به مقدسات مؤمنين، اعمال منافي عفت و …
تعداد ديگري سبک متال وجود دارد که هر کدام داراي خصوصيات خاص خود هستند؛ اما وجه اشتراک بسياري از آنان رواج خشونت و فحشاست.
آنچه ذکر شد، بيانگر بخشي از فرهنگ غرب و در رأس آن آمريکاست و گستره بحث شيطان پرستي تا حدي است که بايد پيشاپيش قول يک پرونده ويژه با موضوع شيطان پرستي را در آينده اي نزديک به مخاطبان مان بدهيم.
منبع:نشريه ديدار آشنا، شماره 120