نوزاد پس از تولد به مدت چندین ماه از گریه به عنوان اصلی ترین روش برقراری ارتباط استفاده می کند. گذشته از اینکه با این کار به والدین نشان می دهد که به چیزی احتیاج دارد، اما گاهی اوقات ممکن است به دلیل زیاد بودن تصاویر و صداهای اطراف خود شروع به گریه کند.
 
بعضی اوقات ممکن است نوزادان بدون هیچ دلیل خاصی گریه کنند. در صورتی که نوزادتان گریه می کند و بیمار نمی باشد و یا آسیبی به او نرسیده است و نمی توانید بلافاصله او را آرام سازید، نیازی به نگرانی نیست و سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید.
 
نوزاد شما با شنیدن صدایتان آرام شده، لبخند می زند یا به هیجان آمده و دست و پاهای خود را حرکت می دهد. نوزادان در این سن به طور مرتب به پدر و مادر خود لبخند می زنند، اما در مواجهه با افرادی که کمتر با آنها آشنا هستند مانند پدربزرگ و مادربزرگ ممکن است مدتی طول بکشد تا در کنار آنها احساس راحتی کنند.
 
نوزادان اکنون از توانایی ایجاد صدا برخوردار شده اند: دیری نمی پاید که شما صداهایی شبیه به غاغا یا غان و غون را از او خواهید شنید. بعضی نوزادان از حدود دو ماهگی شروع به ایجاد اصوات صدادار مانند «آه ـ آه و اوه ـ اوه» می کنند.
 
کودک دلبندتان با ایجاد صداهای مختلف با شما «صحبت» خواهد کرد و همچنین به رویتان لبخند زده و منتظر پاسخ شما می ماند و به لبخندهایتان به روش خود پاسخ می دهد. کودک شما حتی ممکن است حالات چهره تان را تقلید نماید.

 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏